Afgelopen zondag ben ik richting Zuid-Limburg gereden voor een biercursus bij de brouwerij Gulpen. Drie dagen cursus, met vele proefbiertjes, zo'n 35, rondleiding door de brouwerij en gezelligheid van de medecursisten. Pure hobby, ik heb er geen enkel doel mee. Maar ik wilde natuurlijk wel op de fiets.
Via Naviki een route gepland. Ik had bedacht zaterdag naar Petra te gaan en dan zondag door te fietsen richting Gulpen. De weersverwachtingen waren niet denderend, maar dat zou mij niet tegenhouden. Ik had al zo weinig kunnen fietsen de afgelopen tijd wegens veelvuldig reizen voor het werk. Iets na 8 uur reed ik weg. Binnendoor langs mooie wegen richting Wijk bij Duurstede en door richting Tiel. Daar wachtte mij een vervelende mededeling, de pont voer niet.
 |
| Wijk bij Duurstede op zondagmorgen |
Ik was er van overtuigd dat deze pont zou varen, maar had mij weer eens niet goed voorbereid. Niet voor het eerst. Beteuterd stond ik bij de kade. Omrijden maar via de brug bij Beneden-Leeuwen.
 |
| Brug bij Beneden-Leeuwen |
Probeer dan eerst maar eens het Amsterdam-Rijnkanaal over te komen. Na wat heen en weer kruisen door Tiel uiteindelijk de weg richting de brug gevonden. Dit kost zoveel tijd. Een aantal kilometers verderop heb ik track weer op kunnen pakken. De volgende pont over, die gelukkig wel voer en verder door Oss. Over een lange fietsstraat werd ik door het centrum geleid. Nadat ik Veghel gepasseerd had kwam ik in Erp. Daar woont Joop. Van Joop had ik daags ervoor een prachtige velomobiel linosnede ontvangen. Ik zou hem de verzendkosten retourneren. Dat heb ik dus letterlijk gedaan door even bij hem langs te gaan. Heel leuk. Na een aantal stroopwafels te hebben weggewerkt kon ik weer verder op pad. He, wat rijdt mijn fiets raar. Lekke achterband. Dat was lang geleden. Hoe komt dat toch dat ik vaak een lekke band blijk te hebben nadat ik even gestopt ben. De band bleek trouwens niet heel vers meer en ik durfde hem niet te hard op te pompen. Na de band geplakt te hebben kon ik verder op pad. Langs een kanaal via Helmond en Weert, waar mijn schoonouders wonen, maar die ben ik voorbij gefietst. Na Weert begon, vond ik, het mooiste stuk van de route.
Over landwegen door België en bij Maaseik Nederland weer in. En toen begon de ellende. De route gaf aan dat ik langs het Julianakanaal moest fietsen. Ideaal want vlak, maar het is maar een smal fietspad. Na er een kilometer op gereden te hebben besloot ik om te draaien. Het fietspad werd steeds smaller en het was al zo smal. Uiteindelijk de route aangepast met behulp van de Garmin, maar het bleef behelpen. Een paar keer weer die dijk van het Juliana kanaal proberen te beklimmen, maar het werd helemaal niets. Inmiddels was het donker en dat helpt ook niet echt. Na eindeloos gemartel kwam ik aan in Elsloo, via Meerssen en Valkenburg kwam ik uiteindelijk toch, na 201 kilometer, aan in Gulpen.
Tijdens mijn verblijf geen kilometer gereden, maar donderdag stond de terugreis gepland. Om kwart over 7 vertrokken. Ik dacht lekker naar beneden te kunnen rollen, maar Naviki had andere plannen. De hoofdweg moest vooral niet gevolgd worden. Nadat ik twee keer van de weg was afgeleid, besloot ik die maar even te negeren. Ook weer via Meerssen en ook daar ging het weer fout. Mijn terugreis had natuurlijk weer een veer in gedachten die niet voer. Grumpff. Ik had deze route bekeken en dacht dat dit een brug was, helaas. En weer kwam het Julianakanaal in zicht, en nu maar eens een paar kilometer er langs.. Goed opletten, want het fietspad is precies een Strada breed.
 |
| De heuvels uit bij Meerssen |
 |
| Julianakanaal |
Opnieuw door Elsloo, en daar kon ik de brug nemen naar Maasmechelen. Ik hoorde wat vallen, wat is dat nu, een moer?
 |
| Elsloo |
Geen idee, de fiets fietste door. Na wat gehannes aan de overkant kwam ik langs een kanaal. Een Belgisch Jaagpad, wat een genot. De kilometers zoefden weer onder mijn wielen door. Tijdens een korte pauze kwam een man met zijn hond langs. Hij vertelde ook fietser te zijn. Hij fietste 18000 - 25000 kilometer per jaar. Ik heb het sterke vermoeden dat hij zich een nulletje vergistte. Wat zit mijn vizier eigenlijk los.. Daar was dus die moer uitgedonderd. Ik hoorde al zo'n gerammel in de fiets, maar met muziek op is dat toch niet helemaal duidelijk.
Het mooiste nummer onderweg : Iggy Pop met
The Passenger
Met een tiewrap de boel provisorisch vastgezet. He, wat zie ik nu, een bord omleiding ... daar gaan we weer en even verderop ... daar gaan we weer. Maar ik reed toch lekker door. Bij Achelse Kluis de grens over en verder via Eindhoven. Ik had trek, en hoopte al enige tijd op een snackbar, maar ik kwam niets voorbij. Weer een opbreking en omrijden, ik was moe.. Uiteindelijk zag ik het bekende teken van een Amerikaans restaurant en besloot daar dan maar even te stoppen. Een goed glas cola voor de suikers. Den Bosch kwam snel in zicht. Ik belde nog even een oud collega op, maar die bleek niet thuis, jammer, ik had hem graag even kort gedag gezegd. Door dus richting Utrecht waar ik rond een uur of 6 aankwam..
