Even langs Dronten en ★★★★★★

Terug in Nederland heb ik altijd het gevoel dat mijn reis afgelopen is. Maar ik had toch nog even voor de boeg. Ik wist nog niet precies wat ik zou gaan doen, maar ik ging wel eerst de Maasroute volgen via de LF 3b. Ik kon hem voor de camping oppakken en moest de Maasbrug opnieuw over en Roermond opnieuw door. Terwijl ik foto's van de fiets op de Maasbrug stond te maken fietste een meneer hoofdschuddend voorbij. Ik heb hem verderop gevraagd waarom? Hij vond het gevaarlijk dat ik op de Maasbrug stilstond. Oordeel zelf op basis van de foto's.

Samenvloeiing Roer en Maas

Maasbrug

Kort na Roermond werd de route opnieuw onverhard. Nee niet weer, onverharde fietspaden, kennen we die in Nederland? Blijkbaar wel. Eindeloos liggend over verharde en onverharde  wegen in de zon zweefde ik langs de Maas.

Een kilometer of 10 boven Roermond kwam ik de meneer weer tegen die mij een dag eerder naar de Maasbrug had begeleid. In een plaatsje met bijzondere beelden.

Lijkt op Maureen naast De Bak

Halverwege Venlo moest ik voor de eerste keer de Maas over, leuk met een veer naar de overkant. Een kilometer of 10 mocht ik weer terug naar de oostelijke oever. Inmiddels reed ik over een mooi fietspad langs de boulevard van Venlo.

Met zevenmijlslaarzen langs Venlo

Iets verderop het rivierdal in. Het bleek lunchtijd. Hele horde mensen liepen hier, gezellig keuvelend, mij in de weg lopend. Het was een hele optocht. Ongelofelijk, het hier niet op. Iets verderop, in Velden, even wat gedronken op een terras. Dit was het einddoel Adrien, die ik onderweg was tegengekomen op weg naar Verdun. Na vertrek kreeg ik mijn GPS niet meer op gang. Hoe kan dit nou weer?  Dan maar gewoon de bordjes van de LF volgen. Dat ging binnen een kilometer mis. Dan maar fietsen op de zon. Ik kwam vrij snel op een doorgaande weg en besloot die te volgen. Dat schoot tenminste op en ik was zo in het mooie Arcen, waar ik de brouwerij van Hertog Jan zag liggen. Inmiddels had ik de GPS weer aan de praat. Iets verderop moest ik weer de Maas oversteken, nou ik geloofde het wel. Ik bleef aan de gang om deze pontjes in de vaart te houden. Bovendien zou ik vervolgens een kilometer of 4 verderop weer moeten oversteken, dacht het even niet. Kostte allemaal veel te veel tijd. Verder via de doorgaande weg langs de Maasduinen. Ook de volgende oversteek van de Maas liet ik aan mij voorbijgaan, ik had inmiddels ook een mooie route. Voordat ik het wist was ik ineens in de buurt van Gennep. Ik had nog wel even zin in wat heuveltjes, dus ik ging nog maar eens even omhoog het Rijk van Nijmegen op. Hoewel de klimmen kort zijn, zijn ze wel steil. Dat was nog even goed zweten.

Bij Nijmegen wilde ik het snelfietspad wel eens proberen. Wat een uitvinding, in no-time reed ik Arnhem binnen. De fietsroute wordt veel gebruikt, veel speed-pedelecs.

Bijzondere lantaarnpalen

Bij Arnhem moest ik een keuze maken. Ofwel naar Petra in Utrecht of verder langs de Veluwe. Ik besloot nog even een extra rivier mee te nemen en ging richting Velp. Een andere reden was om nog eens even bij velomobiel.nl langs te gaan om de artrose in de veerpoot te verhelpen.

De Bak op zijn kant

In Velp ging het mis. Voor de eerste keer in zijn bestaan besloot 'De Bak', zonder mijn toestemming op zijn kant te gaan liggen. Reed ik hard door de bocht, welnee. Ik reed tussen de 2 - 4 kilometer per uur. Maar het was de ondergrond die het begaf. Er waren werkzaamheden en ik moest over het voetpad. Voorzichtig rijdend over een smal pad. En ineens zakte het zand onder mijn linkervoorwiel weg en 'De Bak' kantelde. Ik kon geen kant heen. Gelukkig werd ik tegengehouden door dranghekken, die de mensen van de weg moesten houden, en 'De Bak', die kraakte, maar hield het. Gelukkig trokken enkele omstanders mij weer op het pad. Toen maar even uitgestapt. Gelukkig geen schade.

Daarna doorgereden richting Dieren, waar ik heb gekampeerd op camping Boszicht. Ik begreep wel waarom Paul en Anja er even niet wilden zijn. Er zijn grootschalige werkzaamheden aan de gang rond het station van Dieren. Ik heb dan ook even een paar rondjes door het dorp gereden alvorens ik de overgang vond.

Terug naar huis

Vanuit Dieren was ik de volgende ochtend vroeg op stap, de camping kon niet betaald worden, ik had me zelfs nog niet ingeschreven. Dat heb ik uiteindelijk van huis uit gedaan. Eerst naar Apeldoorn, daarna kwam ik op een geweldig kilometers doorlopend vrij fietspad terecht naar Epe. Blijkbaar staat dit op de nominatie om snelfietspad te worden, en natuurlijk is er weerstand.

Na Epe een stukje door het woud en uiteindelijk vanaf boven met een rotvaart naar beneden.

Richting Elburg. Het altijd weer mooie Elburg door en snel naar Dronten. Allert was aan de slag met een andere fiets, dus er moest even gewacht worden, maar hij constateerde dat de veerpoot inderdaad erg stroef liep. Na de lunch aan de slag. Uiteindelijk kwam Allert tot de ontdekking dat dit een veerpoot met een constructiefout was, waardoor het binnenwerk bleef hangen. Hij gaf aan dat er een serie uit die periode met een constructiefout geproduceerd was. Dit gaf soms problemen. De gaatjes in de buis waren verkeerd geboord. Door twee nieuwe gaatjes te boren werd het probleem verholpen. De schroefjes zitten na bijna 6 jaar eindelijk op de juiste wijze in de buis. De veerboot heeft niet meer gekraakt.

Inmiddels begon het weer om te slaan. De wind nam sterk toe, zeker een 6. Het werd kouder. Het werd tijd om naar huis te gaan. Heerlijk 13 dagen gefietst, totaal 1750 kilometer. En tussen Dronten en Zaandam haalde ik mijn 6e ster.