Tropische vakantie met Petra - 4

 Dag 10: Buurse - Megchelen

Zoals alle afgelopen dagen was het weer heet, en we vertrokken dus weer vroeg. Het zou maar ongeveer 70 kilometer zijn, dus te overzien. Meteen vanuit het huisje van Rob reden we Duitsland in. 

Huisje van Rob bij Witte Veen, Buurse

Het eerste doel was het Zwillbrocker Venn. Gelegen op de grens. Het Zwillbrocker Venn is bekend vanwege haar kolonie Flamingo's. Daar wilden we wel heen. We reden deels over vrij grote doorgaande wegen in Duitsland, maar er was nauwelijks verkeer, dus we zoefden er in hoog tempo naartoe. Het natuurgebied is prachtig. Er is een mooie uitkijktoren, met zicht over het gebied, maar helaas, flamingo's hebben we niet gezien. Ook dit gebied werd namelijk geteisterd door de droogte en als gevolg daarvan stond het ven droog en konden vossen bij de jonge vogels komen. De flamingo's waren vertrokken.

Zwillbrocker Venn

Vanaf het ven was het maar een paar kilometer naar Groenlo, waar we niet aan de Grolsch gegaan zijn. Ik dacht dat het wel een aardig stadje zou zijn, maar het viel een beetje tegen. Wel even een koffiestop gedaan.

De rest van de route was niet echt bijzonder. Het Achterhoekse landschap is mooi, maar niet spectaculair. Na een stop in Dinxperlo, was het niet ver meer naar de camping 'De Bosrand'. Ik ben eerder op deze camping geweest, en het is een bijzonder plekje. De camping wordt bestierd door familie, vooral mevrouw, Ten Bult. Zij is een karakteristiek mens. Ze klaagt over van alles, en dan vooral ook over haar man, en als je wil betalen, dan ben je minimaal een half uur bezig, dus dat hebben we de avond voor vertrek dan ook maar gedaan.  's Avonds gegeten bij 'De Kievit' in Megchelen. Het dorpje is heel klein, maar er is wel een servicepunt. Hier kan je beperkt boodschappen doen. Het wordt gerund door vrijwilligers, echt een uitkomst. Ook heeft het dorpje twee kerken,

Dag 11: Megchelen - Geijsteren

Ik val ik herhaling, het is weer een hete dag, dus weer vroeg op pad. Eerst langs Montferland. Even de heuvel op zweten en dan een prachtig fietspad door de bossen van Zeddam naar Stokkum en de grens over, richting de brug bij Emmerich. 

                

                

                

                

De brug was prima te fietsen en voordat we het wisten waren we in Kleef. Het is een aardig stadje, waar de Zwanenburcht bovenuit steekt. Het stadje deed mij denken aan Bad Bentheim, waar ik een paar dagen eerder nog even naartoe gefietst was. Beide steden hebben een sterke verbintenis met Nederland en zijn beide langere tijd onder Nederlands gezag geweest. Op het terras een lekker stuk taart en koffie besteld. In Duitsland is de mondkapjes plicht wat strenger dan in Nederland, je kan alleen met mondkapje op taart bestellen. Helaas waren het niet alleen de gasten die de taart hadden ontdekt, maar ook de wespen. Met mijn pet zwaaiend kon ik soms een hapje nemen. Toen Petra met haar taart aankwam, namen de wespen de vlucht. Waarom, ziet zij er gevaarlijker uit? Ik wilde natuurlijk ook nog even naar de Zwanenburcht. 

Na Kleef en Reichswald door, nog even een klimmetje en bovenlangs. Petra had nog bijna een ongeval met de fiets, omdat zij wat kleiner is, ligt haar stoeltje vlakker in haar fiets en heeft zij minder goed zicht. Iets om toch nog eens even naar te kijken. Kort daarna waren we in Limburg. Bij Bergen kwamen we aan de Maas, van daaraf was het nog maar een minuut of 10 rijden naar onze camping met zicht op de Maas in Geijsteren. Hier zouden we een aantal nachten verblijven. 's Avonds kregen we een eerste bui over ons heen.

De fietsroutes waren over het algemeen mooi, maar de hitte maakte het zwaar.

Zicht vanaf de camping op de Maas.

Tropische vakantie met Petra - 3

Dag 6: Bourtange

Bourtange was een lang gekoesterde wens om te bezoeken. Maar het ligt, vanuit mijn woonplaats bekeken, in een uithoek van het land. Rustig opgestaan, het zou weer een warme dag worden. 

In de loop van de ochtend naar Bourtange gefietst, langs een mooi fietspad, waar je je in een middeleeuws landschap waant. En ineens ben je in het oude stadje. Nou ja, oude stadje? Het vestingstadje is de afgelopen decennia bijna geheel opnieuw opgebouwd nadat het in de eeuwen ervoor langzamerhand een slaperig boerendorp was geworden. Ongelofelijk dat een aantal mensen het initiatief hebben genomen het oude stadje nieuw leven in te blazen. Het ziet er als nieuw uit. En het 5-hoekige stadje is verrassend klein. Er is echter van alles, natuurlijk kan je rondlopen over de vesting, maar er wordt ook een film gedraaid er zijn natuurlijk terrassen etc.

Zelf de Standardmolen is een kopie van het origineel.

Na een lekker Bourtanger Biertje, nog een rondje op de fiets voordat we weer terug naar de camping reden.

Een kloeke fles Bier

's Avonds gekookt op de camping, ik voelde mij als God in Frankrijk op de prachtige natuurcamping 'Entourage'.

Dag 7: Bourtange - Klazienaveen

In verband met de verwachtte hitte hadden we onze etappe in tweeën gesplitst. In plaats van de 130 kilometer naar Buurse, werd het nu 55 en 80 kilometer. en dat was maar goed ook. We gingen vroeg op pad om de hitte zoveel mogelijk voor te zijn. Eerst weer de 8 kilometer naar Bourtange daarna verder in zuidelijke richting, steeds de grens volgend. Meteen na Bourtange kwamen we op een bospad terecht. Ik twijfelde, kunnen we er omheen? Uiteindelijk reden we door. Iets verderop stond een man op het pad met zijn hond. Hij leek zijn ogen niet te geloven, kwamen daar twee velomobielen aan? Hij sprak ons aan, helemaal verbaasd. Dit was de tweede keer dat hij een velomobiel hier voorbij zag komen. We raakten aan de praat, en hij bleek de eigenaar de zijn van Jouta Ligfietsen, Rudy van Es. Hij woonde aan een onverharde weg in een Gronings boerderijtje. We werden uitgenodigd op de koffie en kregen zijn bijzondere levensverhaal te horen. Hoe hij ooit speelde voor de band Nova, producer was van bekende Nederlandse popartiesten en hoe hij uiteindelijk in de ligfietswereld was terecht gekomen. Hij verkoopt nu vooral trikes, voornamelijk in Amerika. Deze ontmoetingen maken een fietsvakantie zo waardevol voor mij.

Rudy van Es

We zakten verder af langs mooie wegen. Aan de windmolens zie je dat Duitsland steeds dichtbij is. We namen een drankje op de grens bij Ter Apel en reden langs Rutenbrock, een voor ligfietsers klassieke plaats. Na een groot aantal kilometers langs een vaart gereden te hebben kwamen we na ruim 50 kilometer aan op de boeren camping met zwembad bij Klazinaveen. 

Rutenbrock

Dag 8: Klazinaveen - Buurse

Het wordt eentonig, opnieuw vroeg op en zo snel mogelijk op pad in verband met de hitte. Eerst over het Bargerveen, wel aardig, maar niet bijzonder. Het leek een natuurgebied in ontwikkeling. 

Bargerveen

Via Schoonebeek, Duitsland in, door die rare hap die daar uit Nederland is genomen. Petra haar GPS begon wat vreemd te doen, maar ik kon de route prima volgen. Tot we verkeerd reden. Later ontdekte ik dat er geen Duitse kaart in haar GPS zat, onhandig. 

De Vecht in Duitsland

Het was een mooi, groen landschap, met beekjes, licht glooiend. Uiteindelijk mijn GPS aangekregen en daarmee verder gereden. Kijken of ik mijn GPS toch nog kan repareren, want ik vind het super zonde om mijn Oregon op te geven, omdat een rubber drukknopje kapot is. Eigenlijk vind ik dit een waardeloze constructie. 

Na ongeveer 20 kilometer kwamen we bij Lattrop de grens weer over, maar we bleven de grens volgen. 

Smalle fietspaden langs de grens

Het was bloedheet. Even omgereden via Denekamp om daar te pauzeren en door naar het prachtig gelegen huisje van vriend Rob in Buurse. 

Er waren veel muggen. Waar ik deze dag wel last van kreeg was gekraak achter in mijn fiets. Wat was dit, vooral als ik naar links afsloeg. Ik maakte mij zorgen, checkte alles, zelfs nog even whatsapp overleg gehad met Peter de Rond, maar geen oplossing. De spaken waren goed, alles zat goed vast. Nou ja, vooruit maar, niet te hard rijden.    

Mooi Twente

Tropische vakantie met Petra -2

 Dag 4 - Winsum

Nadat we in Winsum waren aangekomen besloten we daar een dagje extra te blijven. De weersvoorspellingen waren niet denderend en we wilden iets van de omgeving zien. Het was die dag vooral 'in de tent blijven liggen' vanwege de regen die uren duurde. We zijn 's middags nog wel even naar Garnwerd en Tinallinge gereden, andere mooie dorpen in de omgeving.

Garnwerd

Orgel kerk Garnwerd 

Maarten 't Hart heeft in zijn laatste boek 'De Nachtstemmer' uitgebreid het stemmen van een orgel besproken, in dat boek komt meerdere keren een velomobiel voor:

Uit het hoofdstuk 'velomobiel'.

'Toen wij het dorpje alweer uit waren, verscheen andermaal, nu als tegenligger, die okergele velomobiel weer, en hij denderde onwaarschijnlijk snel langs ons heen en opnieuw kon ik niets anders van de bestuurder ontwaren dan pet en bril. Wat een gek, dacht ik'. 

Garnwerd

Dag 5 - Winsum - Bourtange

Wat is Groningen toch een mooie provincie om te fietsen, in ieder geval als het weer goed is. Prachtige luchten, mooie kleine dorpjes, schitterende kronkelende wegen. We fietsten het eerste deel over het 'Hogeland', het gebied lijkt bijna een beetje te glooien. We hebben de lange tocht gekozen. Ik had een korte en een langere route gemaakt, maar ik wilde graag de langere route doen en dat betaalde zich uit.

Petra haalt mij in

En rijdt van mij weg

Eerst richting Appingedam, bekend van zijn hangende keukentjes boven het Damsterdiep. Ze zijn beroemd, maar het zijn er maar een paar. We hoorden dat er dit jaar veel meer toeristen zijn dan andere jaren. 

Na de taart in Appingedam voorwaarts richting de 'Grote Leegte'. Het echte noord-oosten van Groningen is echt leeg. Maar eerst nog even via de buitenwijken van Delfzijl, niet de meest inspirerende plek van Nederland (sorry). Langs de chemische industrie, waar ik een lekke band kreeg, naar Termunterzijl. Daarachter begint de leegte.

Eems

Nabij Delfzijl

Begraafplaats Oterdum

Oterdum is een plaatsje dat moest verdwijnen vanwege de uitbreidende industrie. De graven zijn toen op de dijk herbegraven 

Sluis Termunterzijl

Brug over de sluis bij Termunterzijl

   

Na Termunterzijl gaat het fietspad naar de dijk en die kan je dan ongeveer 20 kilometer volgen. Het grote verschil met bijvoorbeeld Flevoland is, is dat er wel grote landbouwpercelen zijn, maar nauwelijks boerderijen. Een beetje zoals je dat in Frankrijk ook hebt. De (here)boeren wonen blijkbaar in de dorpen. Dat geeft een enorm gevoel van leegte. De enige attractie onderweg is een uitzichtpunt op de dijk waar zeehonden te zien zijn. Daar was het wat drukker.  

Zeehonden

Uitzicht over de Dollard 

Nieuw-Statenzijl

Nieuw-Statenzijl ligt op de grens van Nederland en Duitsland. Van daaraf gingen we de oostgrens van Nederland volgen. Nieuw-Statenzijl is vereeuwigd in het prachtige lied van Ede Staal:

Nij Stoatenziel, doe bis mien end en mien begun

Doe bist mien maon, en doe bist ook mien zun

En bie leeg wotter spaigelt

Dollerd zich in 't sliek

Nij Stoatenziel, doar wil ik strunen achter diek, oh joa

Nij Stoatenziel, doar wil ik strunen achter dien

Vlak achter Drijburg in mien mooie polderlaand

Ligstoe te dreumen aan die gruine diekenrand

En in November zai 'k de ganzen in heur vlucht

Ze schreven dien noam tegen de strakke blauwe lucht, oh joa

Ze schreven dien noam tegen de strakke blauwe lucht

Nij Stoatenziel, voor wei de rust en roemte wil

Doar staait 't tij en sums de tied nog even stil

En bie leeg wotter spaigelt Dollerd zich in 't sliek

Nij Stoatenziel, doar wil ik strunen achter diek, oh joa

Nij Stoatenziel, doar wil ik strunen achter dien

Nij Stoatenziel

Nij Stoatenziel

Nij Stoatenziel

Nij Stoatenziel

Het bord met de tekst is begin 2020 weggehaald door het waterschap.

Windroos bij Nieuw-Statenzijl

Uitzicht over de Dollard richting Emden, enige buitendijkse vogelkijkhut in Nederland

Vanaf Nieuw-Statenzijl reden we zuidelijk, een prachtige route, voornamelijke langs fietspaden. We passeerden Bad Nieuweschans, waar we nog even inkopen deden. Door, langs een kanaal, waar de fietsrouteplanner ons langs de verkeerde kant van een kanaal stuurde, want de andere kant was prima verhard.

Tenslotte kwamen we aan bij de prachtige natuurcamping Entourage, ongeveer 8 kilometer ten noorden van Bourtange.