Paastreffen 2014

Het zit er weer op, helaas. Het was in ieder geval erg gezellig. Maartje, Gerold, Rob en Marjolein heel erg bedankt voor de organisatie. Iedereen bedankt voor zijn of haar aanwezigheid en gezelligheid.

Voor mij begon het Paastreffen op zaterdag. In de loop van de ochtend ben ik maar eens vertrokken. Het weer was niet zo denderend, maar zo rond half twaalf in 'De Bak' gestapt, op weg naar Woudenberg.

Het werd een heel andere versie dan het winterse Paastreffen van 2013. De zomer voerde de boventoon.

De Heenreis

Om half twaalf was het koud en winderig. Om twaalf uur scheen de zon en was het bijna zomer. Zo snel kan het gaan. Ik had een route uitgezet via de fietsrouteplanner. Een toeristisch route bleek, niet zozeer voor mij, maar voor de paastoeristen in Amsterdam. De camera's klikten weer naar hartenlust en er was verbazing alom. 

Blijkbaar was ik vergeten 'vermijd doorsteekjes' aan te vinken, want de Garmin wilde mij van trappen af hebben en door poortjes die echt niet heel erg geschikt waren om je met een velomobiel omheen te vouwen. Nu ken ik de weg er wel, dus het kwam wel goed, maar rijden door Amsterdam is altijd een avontuur. Die stedelijke puist ligt vaak zo verschrikkelijk in de weg om doorheen te fietsen, alhoewel er beduidend slimmere mogelijkheden zijn.

Uiteindelijk gereden via Weesp, Hilversum en Amersfoort. De route viel me wat tegen. Te veel langs doorgaande wegen, te weinig door de natuur. Maar een paar pareltjes. En hier en daar mijn route wat aangepast. De terugreis zou het helemaal goedmaken.

Fietsbrug over het veenriviertje 'de Holendrecht' 

 WildeTipi's

Bospad Bantammerbos bij Hilversum

Rond kwart over 4 arriveerde ik, na een tussenstop in Amersfoort, in Woudenberg. Meteen het dorp in voor de boodschappen. Ik was bang dat in de Bible belt de winkels om 5 uur zouden sluiten. Echter ook daar is de wereldse Albert Heijn gewoon tot 21.00 uur open. 

Wat opviel in vergelijking met vorig jaar was het grote aantal kampeerders. Werd er vorig jaar uitgebreid gesnurkt in de slaapzaal, deze keer werd het buitenterrein onveilig gemaakt door 'de wilde zwijnen' in de tenten. 

Alle bekende koppen waren er weer, waaronder Stephanus uit 'Suid-Afrika'. Hij was er deze keer met vrouw en kinderen.

Rob deelde de herinneringsbeestjes uit, die gingen mee op de Strada.

Wilde beesten

Het eten bestond uit pasta met een hele lekkere vegetarische saus. Top kok! Bedankt Bert! Als toetje kon je van alles kiezen, maar slagroom was een vast onderdeel. Er was uitgebreid slagroom opgeklopt met een wat zielige elektrische slagroomklopper, die elk moment dreigde door te branden, maar de uitdaging mogelijk toch doorstaan heeft.

Voorop rijden is niet eenvoudig

De volgende ochtend scheen de zon volop! Wat een prachtige dag! Victor zou de hele dag topless rijden. Je moest je goed insmeren tegen de zon. Er waren twee mogelijke tochten: 40 of 85 kilometer. Hoewel ik niet teveel kilometers wilde fietsen vanwege knieproblemen sinds de skivakantie, vond ik 40 echt te weinig. Ik hield mijzelf voor dat ik de route altijd nog kon inkorten.

Het was weer een mooie route. Geen Amerongse berg dit keer, daar had ik mij wel op verheugd. Eigenlijk hebben we een vrijwel platgestreken route gereden. Soms langere stukken rechtdoor (over de Lekdijk, langs het Valleikanaal bij Leusden). Andere stukken over smallere (bos)paden en door oude plaatsen als Amerongen en Wijk bij Duurstede.

Marnix reed voorop, best in een fiks tempo, met name voor de niet-velonauten. Bij de eerste plasstop werd gevraagd of het misschien iets sneller kon. Geen goed idee, we gingen hard genoeg. Uiteindelijk werd in Wijk bij Duurstede op iedereen gewacht. Men ging ijs halen, heerlijk wat een dag. De stad hing al vol oranjevlaggen. Komt Koning Willem IV binnenkort langs?

Marnix in 'the lead'. 

Jan in zijn nieuwe 'Bak'. 

IJs in Wijk bij Duurstede

Bij vertrek uit Wijk bij Duurstede bleek een groot deel van de 85 kilometer groep al weg, maar ik had de track, dus ik reed voorop. In de spiegels kijken of iedereen bij kon blijven. Sommigen gingen mij voorbij, je voelt dan de druk van degenen die harder willen, ondanks dat niet iedereen bij kan blijven. Uiteindelijk werd Austerlitz bereikt. Het luierpunt. Men liet de tosti's zich goed smaken. 

'Croque monsieur' bij Bonaparte in Austerlitz. 

De laatste 33 kilometer waren zo voorbij. Heerlijk zoeven door het landschap. Een heel mooi stuk langs het Valleikanaal. 

Helaas moesten sommigen afhaken vanwege de snelheid. Ik denk dat de velomobilisten het gevoel hadden dat het rustig aan ging, maar als de wind tegen is, dan zijn alle andere fietsers, ook ligfietsers, in last. Volgende keer moeten daar duidelijker afspraken over gemaakt worden. De toertocht is voor iedereen!

Na terugkomst kwam Petra en hebben we de tent opgezet. Tot mijn stomme verbazing kwam ik er toen achter dat er ook een volle neef van mij op het Paastreffen was. Ik wist dat hij een ligfiets had, z'n moeder had ik de week ervoor nog op een verjaardag gezien en had dat verteld. Ik had hem al 20 jaar niet gezien. Dat was toch wel een verrassing.

's Avonds de klassieke Chinese maaltijd en er werd nog lang nagepraat (en gehaakt).

  

Terug naar huis

Voor de terugreis had ik een andere route uitgezet. Die ga ik bewaren. Ik vond het een hele mooie route. Een aantal Grunningers waren al vroeg op stap. Zij hadden ongeveer 200 kilometer voor de boeg. Het weer zag er goed uit, maar schijn bedriegt, want buienradar liet al zien dat er regen aankwam. Marloes hoefde niet ver, en hoopte voor de buien thuis te zijn, die was ook op tijd weg.

Nadat alles was opgeruimd en de tenten waren afgebroken vertrok langzamerhand iedereen. Zelf had ik een bosrijke route en reed tot Bussum vrijwel volledig door de bossen. Mooie paden, heerlijk genieten. Het was nog steeds droog, en dat bleef het ook grotendeels. Nog wel een dwaalpartij door Weesp, met de dikke lijn op de Garmin was het mij niet duidelijk aan welke kant van het water ik moest zijn. Aan de ander kant dus. Het miezerde op het eind en de temperatuur was gekelderd, maar zo hoort dat bij het einde van een evenement.

Heide bij Hilversum

Een bloemenzee richting Weesp

Deel van de terugreis, bijna helemaal bos.

Bedankt iedereen en tot de volgende keer!