Fietsvakantie Frankrijk - Naar huis

In Dendermonde deelde ik het huis met de aanbiedster, er was geen apart verblijf. Ik verbleef in een logeerkamer en 's ochtends ontbeet ik met haar. Het eitje bleek helaas niet meer helemaal jofel, maar de gezelligheid aan tafel was heel plezierig. Ik was de vijfde gast dit jaar. Ik moet zeggen dat ik het bijzonder vond dat een vrouw alleen dit aanbiedt, ik was er blij mee. Het was een leuk mens. De lokatie was mooi, aan de rand van de stad, zodat ik gemakkelijk de stad kon bezoeken.

Grote markt Dendermonde

De velo stond droog onder de carport. Bij vertrek maakte ik mij natuurlijk weer tien keer zorgen of ik alles had. Diverse keren de velo uit- en ingepakt, rond half tien klaar voor vertrek. De poort ging open en ik ging weer op weg. Ik wilde de Vlaanderen LF5 route verder volgen langs de Schelde en de Rupel. De Schelde en Rupel zijn echt getijderivieren. Bij opkomend tij stroomt het water de rivier op, bij afgaand tij loopt de rivier leeg en staat grotendeels droog. Het scheepvaartverkeer profiteert hier volop van, zij volgen de stroming.

De lege Schelde

Er is een vliegtuig geland

Schepen varen de Schelde op

De volle Schelde en het jaagpad

De route volgt steeds de Schelde en de Rupel, maar ik moest wel een paar keer oversteken met een 'overzet', ze lijken allemaal hetzelfde schema te hebben, elk half uur wordt er gevaren, behalve om 12.30, want dan is het lunchpauze. De eerste overzet was niet eenvoudig, de Schelde lag, vanwege het laag water ergens in de diepte en via een steile steiger moest ik ver naar beneden.

Steil aflopende steiger

En daar kwam het bootje al aan, en dan weer steil omhoog.
Eigenlijk leken het fietspad langs de Schelde en de Rupel sterk op elkaar, heerlijk autovrij, eindeloze tochten. Ik probeerde met maar een beetje te zien als een lijn naar mijn einddoel, want je meandert eindeloos door het landschap. Je passeert prachtige oude steenfabrieken, die mij erg deden denken aan de tijd dat ik in India woonde en vaak bij sterk vergelijkbare gebouwen kwam.

De oude steenfabriek

Gereden via Duffel tot aan Lier, een ander historisch stadje.

Grote markt Lier

Van daaruit in noordelijke richting. Op de heenweg had ik overnacht in Rijsbergen. Daar kwam ik tot de ontdekking dat ik mijn baseball cap verloren had en in regen en zon heb ik die echt nodig. Ik kreeg er één te leen. Inmiddels had ik bedacht dat ik via deze plaats zou terugrijden om de pet persoonlijk af te leveren, dus vanuit Lier mocht de garmin mij naar het noorden leiden. Rond een uur of 5 was ik in Rijsbergen, aangebeld, en ja hoor, men was thuis en compleet verrast. Een biertje? Gaat er wel in.. Na een half uurtje verder, wat te doen. Eerst maar even een frietje. Ik wilde in ieder geval nog wat verder fietsen. Maar als je dan éénmaal verder rijdt, en de stal ruikt, dan rij je door. Doorgereden tot Utrecht, iets meer dan 200 kilometer. Overnacht bij Petra en van daaruit de laatste etappe naar huis. In het totaal 1020 kilometer gereden. Na 507 kilometer was ik op de Cap Griz Nez, dat was dus echt wel het keerpunt van de tocht.

Het fijne van een tocht alleen, mijn wens, is dat je heerlijk tot rust komt, de wereld om je heen valt weg. Je hoeft met niemand rekening te houden. Je doet waar je zelf zin in hebt. Ik heb een heerlijke week gehad, en wil dit graag nogmaals doen...alleen...

De brug over de Merwede bij Gorinchem

De brug over de Lek bij Vianen, het werd al donker