Van twee naar drie sterren

Vandaag is 'De Bak' een echte drie sterren Strada geworden en heb ik de 30.000 kilometer gepasseerd. Het is mijn eerste drie sterrenfiets. Eerdere fietsen hebben de twee sterren status wel bereikt, zeker iets om trots op te zijn, maar een drie sterren fiets, dat voelt speciaal.
Op 6 juli 2012 heb ik mijn fiets, samen met Marcel en Gerrit opgehaald in Dronten. Die ga ik tijdens het paastreffen weer zien. Het was een waardig begin. Nu, 997 dagen later (over drie dagen is er dus weer een heugelijk feit!) heb ik de grens van 30.000 kilometer bereikt. Nog niet doorbroken, want een extra rondje door de buurt was nodig om tot precies 30.000 te komen.
Dat betekent een daggemiddelde van 30,09 kilometer, oftewel 1,25 kilometer per uur.

De afgelopen maand kom ik uit op 830 kilometer. Iets onder mijn gemiddelde, maar ik ben verbaasd over het kilometrage. Ik heb namelijk de afgelopen maand rustig aan gedaan om mijn achillespees te ontzien. Ik reed in principe om de dag, en heb heel wat woon-werk kilometers gemist. Ik ben ook iets anders gaan fietsen om de pees te ontzien, iets meer met gestrekte voet. Hoop dat ik daar geen nieuwe blessure mee oploop. Het lijkt langzaam beter te gaan.

In ieder geval, ik heb zin in de volgende 30.000. Ik hoef nog helemaal geen DF....

De twee sterren Strada

De drie sterren Strada

Hondenweer

Wat een hondenweer vandaag!
Vandaag vanuit Utrecht via Hoofddorp naar Zaandam gereden. De weersverwachting was beroerd, een stormachtige wind aan de kust. Verder eindeloos veel regen.
Bij vertrek leek het mee te vallen. Het regende, maar de wind viel mee. Er was windkracht 3 tot 5 op dat moment. Geen reden om niet te rijden, behalve dan de weersverwachting. Tot voorbij Mijdrecht had ik geen probleem. Daar werd de windtunnel aangezet. De verjaardag, waar ik onderweg naartoe was maar afgebeld en verder met ingehouden snelheid gereden. Hier en daar zelfs even stil gestaan, terwijl de windvlagen de zijkant van 'De Bak' teisterden. Ik reed meestal tussen de 20 en 30 km p/u. Nabij Hoofddorp zag ik fietsers tegen de wind in lopen, terwijl ik met een rustige 26 km p/u voorbij reed. Harder had gemakkelijk gekund, maar dat voelde minder veilig. Dan merk je het ongelofelijk grote verschil in aerodynamica. Uiteindelijk ben ik toch nog even naar de verjaardag geweest en daarna vanaf Hoofddorp volledig voor de wind naar huis gereden. De wind zat volledig achter mijn staart, dus ik had geen last meer van windvlagen. Ik kon stabiel dik boven de veertig rijden.
Op het journaal bleek dat rond half 6 er een windstoot van 117 km p/u (dat is een windkracht 11 windstoot) was geweest op Schiphol. Ik heb veilig gereden en extra tijd genomen.

Inmiddels heb ik bijna een drie sterren Strada, nog 58 kilometer te gaan.

Fotoshoot

Vandaag, met het mooie weer was het vooral tijd voor een fotoshoot. Rondje gereden vanaf Zaandam richting Purmerend, door naar Monnickendam en via Ilpendam weer terug naar Zaandam.

Hier kwam ik niet doorheen

Het Purmerbos heb ik alleen maar gezien vanaf de rand. Dit hek kwam ik niet doorheen.

Fotoshoot bij Hemmeland, Monnickendam. Uitzicht op Marken en Almere.

Noord-Hollands polderland

Fotoshoot in Het Twiske

De Zaanse Bak

Onzekerheid

Rubberen ringen voordemper

Zoals in mijn vorige bericht gemeld leek de moer boven mijn linker wielkast te zweven. Dat leek mij niet te horen en gelukkig kwam PdO al met de opmerking in mijn vorige blogbericht dat er mogelijk een rubberring miste. Dat bleek inderdaad het geval. Alhoewel dat het hoogteverschil van de moer ten opzichte van de wielkast toch zeker niet geheel verklaarde. Allert bevestigde de lezing van PdO en ik heb maar een paar rubberringen besteld. Een dag later lagen ze al in de bus. En dan begint mijn gezever. Kan ik dit zelf wel oplossen? Ik zie me al moeren losdraaien die ik daarna niet meer op een juiste wijze aan kan draaien. En waar zijn ze gebleven, weggerold in het putje op straat. Het is irritant, zeker voor mij zelf, maar ik vertrouw mijzelf niet. Ik doe mijzelf hierin ernstig tekort.
De ringen arriveerden, ik had Allert eerder al om valkuilen bij het plaatsen van de ringen gevraagd, die zouden er niet moeten zijn. Via de post ontving ik twee ringen, een grotere en een kleinere. Welke moest nu boven? Had Allert er geen handleiding in drievoud bij kunnen doen? Gebeld, Allert wist me te melden dat de grote ring onder moest, maar voordat ik oplegde wist ik het al niet meer. Allert zal ook wel gedacht hebben.
Aan de slag met deze ingewikkelde klus. Het voorwiel eraf, vervolgens de moeren, de demper door het gat naar beneden, ring erom, en de boel weer omhoog. Tjonge jonge waar maak ik mij druk over. Wel schoot het beschermkapje los. Hmmm. Ik kreeg het kapje niet meer over her rubbertje heen, dus maar even vastgesjord met een tiewrap. Ik vond het toch niet ideaal. Uiteindelijk de boel er weer uit. Dat rubbertje was naar de filistijnen. Uiteindelijk de metalen ring die er in zat maar met wat doek omwikkeld. Dat op de demper, en het kapje er overheen. Wat een indrukwekkend staaltje improvisatie! Het gat in de wielkap was toch wel beduidend groter dan de bout. Misschien dat dat een volgende keer verholpen moet worden. Maar dat mogen de mannen in Dronten mooi maken.
Meteen maar van de gelegenheid gebruik gemaakt om de banden te vervangen. Inmiddels liggen er weer PM voorop.

Wereldfietserbeurs

Een toepasselijke wegwijzer voor als je naar de wereldfietsersbeurs gaat.

Vandaag naar de wereldfietsersbeurs in Bussum geweest. De afgelopen tijd ben ik weer helemaal in de fietsreisboeken. Die lees ik altijd al graag, maar Belle (die er vandaag ook was) had mij enthousiast gemaakt over enkele Vlaamsen en ik lees weer heerlijk. Dat hoeven helemaal geen ligfietsers te zijn. Mensen die bijzondere tochten maken en daar ook nog leuk over kunnen schrijven, heerlijk. Lekker wegdromen, is ook wel luxe als je leest over de ontberingen in kou, hitte, modder, pech,, etc. Verhalen over China, India, Afrika, maar ook Normandië. De wereldfietsersbeurs is zo'n dag. Leuke verhalen horen en wegdromen. Jezelf voelen fietsen in de verste uithoeken. Misschien moet ik ook maar eens een trekking fiets kopen. Maar als ik dan onderweg die fiets moet repareren onderweg.... Ik doe mijzelf ernstig tekort...

On the road again

Zoals al eerder gemeld heb ik de laatste tijd wat last van fysieke ongemakken. Mijn knie bleef maar dik. Inmiddels is er op foto's niets zorgwekkends geconstateerd en een spuit moet wonderen doen en zorgen dat het vocht uit de knie wordt afgevoerd. Mijn knie is na week inderdaad minder dik geworden, hopen dat het zo blijft. Daarnaast heb ik ook steeds wat last van mijn achillespees. Inmiddels de trapas een paar millimeter richting het stoeltje verplaatst. Hopelijk helpt dit. Wat rust lijkt ook te helpen, maar ik ben niet zo goed te houden in het voorjaar. Dus ik ben toch maar weer de weg op gegaan. Ik probeer het een beetje rustig te houden en rij niet elke dag.

Op weg naar werk is het alweer licht. Heerlijk. De kilometers zoeven weer onder de bandjes door

Onderweg naar werk, langs de polderbaan.

Vrijdag ben ik gereden van Hoofddorp naar Utrecht. Dat was een tocht met hindernissen. Het eerste beste fietspad op de Geniedijk was afgesloten, dus omrijden. Verderop pakte ik het fietspad weer op, om de A4 te passeren. Een paar honderd meter verderop was het volgende stuk fietspad ook al weer afgesloten. Gegokt op linksaf, en uiteindelijk kom ik, nog even met het linkervoorwiel door de lucht, uit bij een lift. Beneden ligt het fietspad waar ik moet zijn. Maar 'De Bak' kan er alleen in als ik hem een 30 centimeter korter maak. Is geen optie. Terug maar weer, en nu langs de andere kant, dat ging gelukkig soepel. Bij Uithoorn de volgende hindernis. De brug over de Amstel bleek gestremd, gelukkig was er voor fietsers een pontje ingezet.

Pontje over de Amstel, alleen dit weekend.

 
De tocht richting Utrecht en de dag erna naar Zaandam verliep verder zonder problemen.

De uitgespaarde fietstijd zorgt er voor dat ik zo nu en dan lekker aan het sleutelen ben aan de fiets. Mijn mini-vizier was nogal bekrast geraakt in de loop der tijd en ik heb een nieuwe geknipt. Hetzelfde geldt voor de raampjes van de kap.
Verder heb ik achterop de Kojak er weer opgezet. Wat een enorm verschil in gewicht met de Marathon Plus Tour die ik er van de winter op had zitten. Ik ben benieuwd hoelang het goed gaat met de Kojak. Heb namelijk aardig wat steentjes uit de band gebikt. Als deze op is zal ik ook maar eens een Almotion bestellen.
Verder begon het stuur weer te kraken. Olie hielp niet. Uiteindelijk heb ik het stuur maar eens wat vaster gezet. De Bak stuurt nu wel meteen veel directer. Volgens de handleiding mag de stuurstang niet te strak staan wegens ongewenste stuurbewegingen. Ik vermoed dat hiermee bedoeld wordt dat een hoop velovaarders wat schommelen met het stuur tijdens het rijden. Ik vind hem nu wel lekker strak rijden.
Een andere nieuwigheid in De Bak is een stukje oude techniek uit de wintersport. Ik heb een verbindingsbout en moer vervangen door een haak rechtsvoor, waar ik dan een oude skipashouder aan kan hangen om de slang van de drinkzak makkelijk toegankelijk te houden.

Tenslotte nog een stukje zorg. De linkervoordemper maakte weer veel geluid. Ik heb er weer olie ingedruppeld, maar bij nadere inspectie bleek de moer van de linkervoordemper een aantal millimeter te zweven boven de wielkast. Wat is hier aan de hand? Ik heb geen idee, maar dit lijkt mij niet goed.

Het is niet goed te zien, maar de moer en ring op de eerste foto met drinkslang sluit perfect aan op de wiekkast, terwijl de moer in de tweede foto zweeft, maar ik krijg hem niet aangedraaid.