Rondje Zuiderzee?

Nog nooit had ik hem gereden, een rondje IJsselmeer of rondje Zuiderzee. Ik heb het wel een paar keer geprobeerd, maar heb elke keer jammerlijk gefaald. De eerste keer was ongeveer 30 jaar geleden, met 'De Trappist', een fietsersclub uit Amsterdam. We vertrokken vroeg in noordelijke richting, ik op mijn oude vertrouwde 'Koga Miyata Roadrunner', die toen ook al niet meer helemaal van die tijd was. We stoven door 'De Beemster' richting Den Oever. Met hoge snelheid reden we de Afsluitdijk over, want de wind blies ons stevig in de rug. Ik herinner mij dat ik op een gegeven moment op mijn kilometerteller keek en dat we rond de 50 reden, en dat ik nog steeds kon versnellen. Ik herinner me ook nog dat we door Emmeloord reden, toen zeker nog een onbeduidende plaats. We reden verder richting Lelystad, met fikse wind tegen, de batterij raakte leeg. Maar dat was niet mijn hoofdreden voor mijn opgave. Een nicht trouwde en mijn ouders hadden er op aangedrongen dat ik ook kwam, want er kwamen allemaal neven en nichten. Het moest een familiefeest worden. Het was een feest, maar ik bleek één van de weinige neven en nichten. Wat had ik er de smoor in. Het 'Rondje' was me door de neus geboord, door mijn eigen braafheid... Daarna ben ik wel eens een rondje Markermeer gereden, o.a. met vriend Arjan, maar tot een rondje IJsselmeer is het nooit meer gekomen.
Erwin - Tante Lies - had het laatst al eens aangegeven dat het rondje ook op zijn 'wishlist' stond. Toen ik wist dat ik vrijdag vrij zou zijn en dat de weersverwachtingen goed zouden zijn heb ik meteen Erwin gecontacteerd. Hij is namelijk altijd vrijdag vrij van werk. Helaas, ik realiseerde het mij een minuut later, ging hij een lang weekend naar Stockholm. Wat te doen. Het hoofd maalde, toch een rondje? Misschien wat anders, maar zoveel kansen heb je niet. Uiteindelijk besloot ik toch te gaan. Via de fietsrouteplanner ging ik eens kijken wat en 'rondfietstocht zou opleveren, die bleek maximaal 250 kilometer lang, ik wilde 'off the scale'. Door de via punten in te geven kon ik wel twee routes uitzetten, één rond het IJsselmeer, ongeveer 275 kilometer, en één rond de Zuiderzee, ongeveer 320 kilometer. Ik vond het verschil in kilometers meevallen. Mocht het nou niets worden, dan kon ik altijd nog naar Den Helder fietsen en er een rondje Texel aan plakken.
Om half zes liep de wekker af. Nu ben ik nooit de snelste, dus na ontbijt en het klaarmaken van proviand reed ik klokslag half 7 weg. Rustig aan op gang komen, ik wil een grote ronde maken en moet mij dus niet meteen opblazen. En rustig aan ging het, een beetje te rustig. Door Zaandam heen gemanoeuvreerd, de Wormer in, de eerste borden van wegafsluitingen stonden er al, maar gelukkig kon ik doorrijden over afgeschraapt asfalt. Na een halfuur had ik pas 12 kilometer op de teller. In dit tempo zou het 13 uur fietsen zijn zonder enige stop. Na Purmerend kon het gas erop, maar niet teveel. Er was vrijwel geen wind en ik reed, licht ingehouden, ongeveer 33 kilometer per uur.

Licht oponthoud

Als ik dit nu eens een tijdje kan volhouden. Hier en daar wilde ik wel even stoppen voor een foto, maar deed dit niet. Ik moest presteren, daarbij past geen oponthoud. De route liep veel beter als dat ik zelf ongerouteerd zou rijden, Westelijk langs Hoorn, waar ik goed door kon rijden, door plaatsjes met illustere namen als Zandwerven, Aartswoud en Spierdijk. Het is een mooi gebied. Het land van Pé door. Zo reed ik in Middenmeer over 'Boulevard de Pé'.

Mijn gedachten dwaalden af naar ruim 35 jaar gelden, toen ik fietste op mijn 'Roadrunner' tussen Slootdorp en Middenmeer en daar een meisje met mij meefietste. Waarom was ik toen zo verlegen? Ze zag er leuk uit en was ook leuk, maar ik durfde niets te ondernemen. In Wieringerwerf deed ik een vreselijke ontdekking. Ik ging helemaal geen Ronde Zuiderzee doen. De Wieringermeer was namelijk vroeger onderdeel van deze zelfde Zuiderzee. Ik had daar dus omheen moeten fietsen. Geen seconde aan gedacht. Er blijft dus wat te wensen over. Na bijna 70 kilometer doemde de Afsluitdijk op. Het was inmiddels kwart voor 9 en ik gunde mij een korte pauze. Wat eten, wat drinken en een sanitaire stop. Iets na 9 uur reed ik de dijk op. Onderweg stond elke paar kilometer een busje van mensen die glasvezelkabel aan het leggen waren. Met perslucht wordt dit door de pijpen geblazen. Ik had dus steeds een doel.

Ik stoof Lely voorbij

Om 10 uur stond ik aan de andere kant van de dijk. Door het lege land reed ik via Bolsward en Heeg richting Lemmer.

Bolsward, even op elfstedentocht

Licht oponthoud

Licht oponthoud

Dit was de plaats voor lunch. Om kwart voor 12 kwam ik hier aan. In 5 uur en een kwartier 147 kilometer gereden, inclusief een kwartier pauze, niet slecht. Marcel Beekmans genoot hier van 'Black Angus', daar hou ik niet zo van, dus ik ging naar de visboer. De visschotel die hij op tafel zette deed echter meer aan oliebollen denken,, wat een vette hap, bah. De 'coleslaw' was nog het lekkerst. Hier had ik de keuze, ik besloot om Flevoland te mijden.

Blokzijl (of Vollenhove)

Via Blokzijl en Vollenhove kwam ik aan bij Genemuiden, waar we met de Oliebollentocht van 2012 met z'n allen waren overgestoken. Verder bij Kampen de IJssel over richting Elburg, een prachtige route met aankomst midden in het vestingstadje. Ik had inmiddels heel veel behoeft aan ijs, en dat hadden ze daar. Natuurlijk fiets ik inmiddels iets minder gemakkelijk na ongeveer 220 kilometer, maar het tempo bleef er goed in. Nog steeds reed ik meestal boven de 30. Schaatsers houden daar niet van, die willen rondjes onder de 30, maar bij mij begon het juist te wringen wanneer ik 29,7 op de kilometerteller zag staan. Verder richting Harderwijk, prachtig fietsen langs 'Strand Horst'. Hier had ik toch mooi uitzicht op de voormalige Zuiderzee, gereduceerd tot randmeer. Ik zou namelijk tijdens deze route de voormalige Zuiderzee nauwelijks zien, allen op de Afsluitdijk, bij de randmeren en bij Amsterdam kon ik blikken werpen op de restanten van dit roemruchte water.

Na een laatste pauze nabij Spakenburg, waar ik de geuren van bakkerij 't Stoepje' opsnoof, reed ik in een iets rustiger tempo verder. De knieën begonnen een beetje op te spelen, maar gemiddeld iets onder de 30 is nog steeds niet slecht. Klokslag 8 uur, na 324 kilometer (kilometerteller, 324,0, GPS 323,9), parkeerde ik de fiets weer voor de deur in Zaandam. Eindelijk is het gelukt. Na 52 jaar en 344 dagen heb ik mijn eerste ronde rond het IJsselmeer (Zuiderzee?) erop zitten. Het werd tijd.
Deze tocht was zo veel gemakkelijker dan de tocht afgelopen zomer, toen ik voor het eerst de 300 kilometerbarrière slechtte. Desondanks ben ik trots op mijzelf...

De 500 van LOL laat ik aan mij voorbij gaan, dit is wel even genoeg..