Langs de Moezel

Het weer was weer helemaal opgeknapt en ik kon dus weer in het zonnetje van start. Maar inmiddels kreeg ik wel te horen dat zondag (het was nu vrijdag) het weer om zou slaan met regen en kou. Ik zal wel zien.  Ik werd uitgezwaaid op de camping en moest nog een paar keer op de foto.

Receptie van de camping met de beheerdster

Fabrice had aangeraden om de rechteroever van de Moezel te nemen vanaf Thionville, hij was enkele hindernissen tegengekomen die volgens hem door mij niet gepasseerd konden worden. Aangezien de Moezel fietsroute aan beide kanten van de rivier is uitgezet, was dat prima. De tocht verliep voorspoedig. Mooie fietspaden volgden de rivier door het brede dal, hier en daar onderbroken door wat industriële activiteit, zoals bijvoorbeeld een kerncentrale. Zo'n stuk waar je heerlijk ontspannen kan doorfietsen. 

Ik kwam een Engels stel tegen, alhoewel, zij bleek Zeeuwse van oorsprong, maar was al heel lang geleden vanwege de liefde naar Engeland verhuisd. 'What a fantastic machine' wist meneer in verbazing uit te brengen. Er werd verder gepraat over allerlei bijzondere vehikels, die de Engelsen ooit op de markt hebben weten te brengen. Ze gingen elk jaar een weekje op fietsvakantie. Iets verderop moest ik de rivier oversteken, volgens Fabrice zou dit voor mij niet mogelijk zijn in verband met werkzaamheden aan de brug, maar ik kon er langs.

In het mooie plaatsje Rettel, met een groot kasteel op de heuvel, kwam ik een Frans meisje tegen die zei 'ce machine m'intrige', ook haar heb ik werking van deze wonderbaarlijke fiets uitgelegd. Op het einde lachte me ze toe, en sorry om het te zeggen, dat had ze beter niet kunnen doen. Ze bleek een mond vol rotte tanden te hebben, plus een aantal lege ruimtes in haar gebit. Schrijnend.

Krappe passage onder de weg door bij Rettel

Snel kwam ik in Schengen op het drielandenpunt van Duitsland, Frankrijk en Luxemburg. Ik was in Duitsland. Meteen begon de druiventeelt en voel je je in een wijnstreek.

Druiven aan de Luxemburgse kant

Ik had tot dan toe nog geen wijngaard gezien op deze route. De fietsroute bleef goed en ik herkende de omgeving, waar ik diverse keren geweest ben, onder andere voor werk, maar ik ook weer wandelend op de GR5. Bij Remich aan de Duitse kant neergestreken bij mijn favoriete restaurant in de regio 'Moselbrücke'. Inmiddels had ik besloten naar Saarburg te gaan. Gelegen aan de Saar, aangeraden door Fabrice. Ik was wel eens eerder op de camping bij Trier geweest en vond dat niet zoveel en omdat ik nu eerder naar de Moezel was afgeslagen had ik voldoende tijd. Ook langs de Saar lag een prima fietspad. Het dal was intiemer dan het dal van de Moezel.

Saardal

Uitzicht vanuit Saarburg op de Saar

Saarburg bleek een superleuk stadje te zijn met 'klein Venetië', een mooi stukje stad met allemaal prachtige bruggen en een waterval in het centrum, die een aantal watermolens aandreef. Het deed middeleeuws aan. 

 De gedenktekens in de weg ter herinnering aan de holocaust maakten indruk op mij.

Natuurlijk allemaal terrasjes. Waar ik ook maar op ben neergestreken voor een heerlijke pizza. Het was maar 90 kilometer, dat mag toch ook wel een keertje?