OBT 2019

Een hoogtepunt van het jaar is natuurlijk de OBT. De eerste keer zonder Erwin, maar hoewel ik regelmatig aan hem dacht was het ook goed zo. Er was deze keer geen toespraak van de voorzitter, met o.a. even aandacht aan de leden die ons dit jaar zijn ontvallen. Dat vond ik vorig jaar mooi en heb ik dit jaar gemist. Van mij mag dat er elk jaar in.

De avond ervoor eerst naar Olivier, een bekende kroeg in het centrum van Utrecht. Marnix had bedacht om daar te verzamelen, een soort van kerstavond, maar dan voor de OBT. In een oude kerk. Leuk om een aantal mensen al te ontmoeten onder het genot van een biertje.

De volgende ochtend hoefden we maar 12 kilometer naar het beginpunt. Het was fris, maar mooi weer en droog. Bij aankomst stonden er al heel wat fietsen geparkeerd. Bij inschrijving kreeg ik een mooie mok, omdat ik voorrijder was. Prachtig, ik ben er trots op.

Reparatieservice Victor Rinia

Bijzondere zelfbouw

Maarten heeft zijn fiets mooi gepimpt

Joop en Mark

Dit lijkt heel georganiseerd

Na een ieder te hebben gesproken gingen we op weg. Ieder in een groep van ongeveer 12 velonauten/es. Het was wat chaotisch, Roel zwaaide met een bord met groepsnummer, dat werkte enigszins. Marjolein was zoals altijd weer prachtig gekleed, zij kon zo de catwalk op voor best geklede velonaut(e). Ook zij probeerde iedereen op pad te krijgen. Het voorrijden ging verrassend goed. Ik had verwacht dat binnen de kortste keren iedereen bij elkaar was, maar dat viel mee. Stoplichten konden vaak niet in één keer gepasseerd worden, dus we moesten veel wachten totdat de groep weer bijeen was. Een hoogtepunt was natuurlijk de tocht door de fietsenstalling en kort daarna de aankomst op het Domplein. De foto's van de in steiger staande Dom zijn prachtig geworden. Dank je wel Bas!

 

Ook nog even met Alve gesproken, vanwege zijn bijzondere tocht

En daarna ging het verder, nog even door de stad richting de Uithof en De Bilt.

Bas, de fotograaf, kwam steeds voorbij op zijn prachtige Fausto Coppi racefiets.



Iets verderop stond Jan Trenson, één van onze Belgische gasten, langs de weg, te hannesen met een lekke band. Ik kon hem niet laten staan. Hij had geen track bij zich en maakte zich zorgen of hij wel verder mee kon rijden. Mijn groep werd door hun voorrijder in de steek gelaten. Sorry groep 12!

Na korte tijd konden we verder, we kwamen nog wat mensen met panne tegen, maar kwamen al snel op de startbaan van Soesterberg, een prima fietspad. Hier was iedereen weer en konden we aansluiten.

Vanaf hier was het nog een boogscheut naar Oud Londen, de pauzeplek. Een lekkere appelslof en koffie, helemaal prima wat mij betreft. Ik telde hier 153 fietsen.

Na de lunch weer verder. Helaas was mijn telefoon/camera leeg. De groepen waren uit elkaar gevallen. Iedereen reed zijn weg. Petra sloeg af bij Bunnik. Bij een brug verzamelden we allemaal weer. Er werden drone opnamen gemaakt. Ik ben benieuwd. In een lange sliert kwam iedereen de brug oprijden.

Tata steel

Daarna was het nog een stukkie terug naar de oliebollen en de erwtensoep. Die ik me heerlijk heb laten smaken.