Tropische vakantie met Petra -1

Inmiddels zijn we een week onderweg. We genieten heerlijk in het huisje van Rob nabij Buurse, aan de rand van het Witte Veen. Dit is zo'n mooi plekje. Rob is een jeugdvriend van mij en is op dit moment met zijn vrouw in Polen. We mochten het huisje wel gebruiken.

Dag 1

Al vorig jaar hadden we bedacht om dit jaar met de fiets op vakantie te gaan. En ik mocht de route maken. Ik had eerst bedacht misschien België of Duitsland in te rijden, maar ivm Covid zijn we voornamelijk in Nederland gebleven. Vrijdagmiddag, 31 juli, reden we weg, op de eerste tropische dag van het jaar. We hadden aan het begin van de middag willen vertrekken, maar Petra had een tekenbeet opgelopen en wilde dat laten controleren bij de huisarts. Ze heeft een kuurtje gekregen en we reden pas rond een uur of 4 weg. Ach, we zouden toch maar een kilometer of 50 rijden naar Zeewolde. Maar naar een paar kilometer moest er al gestopt worden. Petra ontplofte ongeveer van de hitte, haar hoofd zag er uit als een tomaat, bovendien liep de fiets aan met alle spullen erin en dat moest ook opgelost worden. Gelukkig hadden we een route over de Utrechtse heuvelrug met weinig klimwerk. 

Nabij Soesterberg

Petra stijgt langzaam op

Er was maar één korte klim, en die bleek nog korter dan de GPS aangaf. Snel weer naar beneden. Petra reed wat verder achter mij aan en toen zij de weg overstak hoorde ik een gedempt 'Help'. Haar ketting bleek er aan de voorkant afgelopen. De boel aan de zijkant, fiets op de kant en de ketting er weer op. Gelukkig had Petra handschoentjes bij zich, zodat ik niet al te vies werd. In de tussentijd gebeurde er van alles op straat. Er reed een ambulance voorbij, politie zette de weg af. Maar wij mochten gewoon verder. Ver kwamen we echter niet. Even verderop was de spoorweg overgang afgesloten. Er was net iemand verongelukt voor de trein. Gelukkig konden we eenvoudig omrijden. Wel frequent gestopt vanwege de hitte. 

Net langs Amersfoort gereden, en toen de polder in, een prachtige weg richting de brug naar Flevoland. Ik moest mijn batterijen van mijn GPS vervangen en probeerde deze aan te zetten. Het lukte niet, nee toch, hij zou toch niet kapot zijn. De Garmin Oregon heeft een knop waar rubber overheen loopt om de GPS waterdicht te houden. Dat rubber bleek na jaren te zijn verdwenen. Met een stekker kreeg ik de GPS weer aan, mogelijk voor het laatst. Gelukkig had Petra de route ook op haar GPS staan. Om half 8 waren we op de prachtige natuurcamping 'De Dasselaar' bij Zeewolde. 

Dag 2

Zeewolde - Uffelte, ongeveer 100 kilometer. Het was gelukkig een stuk koeler geworden na een beetje onweer 's nachts. Petra moest nu navigeren, en dat is niet haar hobby, maar de eerste 40 kilometer zouden we de dijk van Flevoland volgen, dus veel te navigeren was er niet. We konden prima doorrijden. Nog even een korte pauze na ongeveer 25 kilometer, de fietsen zoemden heerlijk over het asfalt. Voordat we het wisten waren we in Kampen, waar we even op het terras gingen zitten. Verder, via een kleine omweg naar Genemuiden. 

Zicht op Hasselt

Zicht op Petra

Tijdens een korte stop meldde Petra dat haar stoel ineens ingezakt was. Daar kan je natuurlijk niet mee verder rijden, hoewel zij dat rustig zou hebben gedaan, maar dan zou de stoel compleet naar zijn grootje zijn gegaan. De schroeven aan de linkerkant bleken te ontbreken. Nu had ik al wat horen vallen de dag ervoor toen ik de ketting er weer oplegde, maar ik had niets gevonden. Gelukkig had ik nog twee bouten, moeren en een paar ringetjes bij mij, en kon alles weer vastgezet worden. Verder maar weer. Een kilometer verder: We wachten even op een passeerplaats om een auto te laten passeren, vliegt mijn ketting er achter af. Grumpfff!!! Fiets weer op zijn kant, kapje eraf. De ketting zat tussen het grote tandwiel en de spaken. Wat een geëmmer, met een steeksleutel kon ik de ketting er weer overheen duwen, nadat ik de achterdemper losgehaald had en de fiets in een zwaardere versnelling gezet had om meer ruime voor de ketting te creëren. Bij Genemuiden over de pont, ik moest terugdenken aan de OBT van 2012, toen we daar met 150 velomobielen de pont overgingen. 

Veer bij Genemuiden 2020

Tijdens OBT 2012, was toen ook goed weer

                                       

Verder richting de Wieden en naar Giethoorn, even kijken in Hollands Venetië. Eerst even kijken vanaf een bruggetje, er was een fietspad, maar dat leek ons niet zo'n goed idee. Erg smal met allemaal bruggetjes en toeristen. Verder met de route en die ging dus verderop Giethoorn weer in. En daar stonden wij, tussen de toeristen, langs het grachtje. Onze fietsen moesten we de bruggetjes op duwen  Daar reden we ongeveer 2 kilometer per uur, een ervaring om nooit te vergeten. 

Giethoorn

Van daaraf was het nog een kilometer of 20 naar de camping in Uffelte. Gelukkig konden we eten en bier drinken op de camping, want 5 kilometer naar de super markt had ik niet zoveel zin meer in.

Dag 3

Na de 102 kilometer van gisteren constateerde Petra dat ze toch iets te optimistisch was geweest. Toen ik de route bedacht had ik het over 'ongeveer 80 kilometer per dag'. Dat leidde tot groot ongenoegen, ze zou best 100 kilometer kunnen rijden. Toch bleek na een dag 100 kilometer dat ze zich toch wat overschat had. Dus vandaag een route van ongeveer 85 kilometer. De wind woei stevig, er viel een enkele bui, maar de tocht over het Dwingelderveld is altijd weer mooi. 

Dwingelderveld

Daarna langs de onvolprezen Drentse Hoofdvaart, gewoon lekker rechtdoor karren in de juiste richting. In trance raak je langs dit kanaal, wat van Meppel naar Assen loopt. Vlak voor Assen sloegen wij af naar Norg. Petra haar bel functioneerde niet meer, zij reed voorop en zwaaide steeds met haar handen om aan te geven dat ik moest bellen/toeteren. In Norg even op een terras gezeten en verder richting Winsum. Door die prachtige buitenwijken van de stad Groningen richting Winsum. Het was niet de mooiste route, maar gelukkig was er een wegopbreking, waardoor ook Petra van de hoofdweg moest. 

               

               

Winsum is een prachtig plaatsje, vandaag uitgeroepen tot het mooiste dorp van Nederland. Prima gegeten op een terrasje in het stadje.      

De fietsen gezellig samen onder zeil