Terug naar de Maas

Het voordeel van een hotel is dat je vaak  vroeger op pad kan. Door het heerlijke ontbijt viel dat echter wat tegen. Uiteindelijk reed ik om 9 uur. Het was nog steeds nevelig weer, het zou vanuit het noorden van Nederland opklaren. Maar wat was ik blij bij dit hotel gestopt te zijn. Net buiten Gemünd kwam ik namelijk al snel langs de Urfftalsee te rijden. Door het bos langs het water. Een prachtige weg, weinig niveau verschil, maar wel een grove steenslagweg. Het was er stil, alleen het gekreun van mijn veerpoot was te horen. Vroeger zouden hier karren met paarden gereden kunnen hebben over dezelfde wegen. Even gestopt met uitzicht op het meer. Het was zo vochtig dat ik de geesten tussen de bomen door zag.

Urff

Geesten in het woud

Na een kilometer of 10 kwam ik aan bij de eerste stuwdam, je daalt een meter of 40 en je bent bij het volgende stuwmeer, de Rurtalsee.  Het route gaat gewoon onverhard verder en is op een bultje na vlak. Maar probeer je in te denken, 25 kilometer lang door een nevelbos langs een meer. Ik vond het bijzonder. Inmiddels bij de Rur beland, die mondt uit in de Maas bij Roermond. Nadat ik eindelijk ook de tweede stuwdam was gepasseerd kwam ik in het mooie plaatsje Heimbach. Met een kasteel, en veel vakwerkhuizen.

Iets voorbij dit plaatsje liep mijn ketting er voor af, shit. Ik kreeg hem er niet op met mijn voet en uiteindelijk moest 'De Bak'op zijn kant. Nu ben ik hier altijd een beetje beducht voor, want de ketting zou nu ook van de derailleur af kunnen vallen, maar dat gebeurde gelukkig niet. Maar er viel wel wat anders. Ik maakte inmiddels sinds een aantal dagen foto's met mijn GPS, maar nu ging ik weer rijden en ineens was het camera symbool weg. Die was van mijn beginscherm 'gevallen'. Nee toch? Kijken in de map met ander opties, niets te vinden. Geen foto's meer, bah. Uiteindelijk bleek dat ik het beginscherm opzij kon swipen en daar stond de camera. Hoe het kan, geen idee, hoe terug te zetten ook nog geen idee. Pfff. Hier en daar kreeg ik nu wat asfalt, maar met een stevige klim, waarbij ik 'De Bak' moest duwen. Ik kwam zelfs een bord tegen met ´15%´, maar dat viel uiteindelijk best mee. De omgeving was schitterend, smalle rivier, beboste heuvels.

Langzaam klaarde het op. Nu verwachtte ik dat de wegen wel beter zouden worden, maar niets was minder waar. Ik vermoed dat 90 % van de route van vandaag onverhard of halfverhard was. Veel steenslag, maar ook regelmatig tractorsporen, maar dus ook nauwelijks ander verkeer. 

De Gocycles hielden zich prima, ondanks de natte omstandigheden en de steenslag heb ik vandaag slechts 1 lekke band gehad. Langzaam zie je dat de heuvels lager worden en ineens zijn ze weg. In het historische plaatsje Jülich heb ik even een stop gemaakt om wat te drinken en heb ik wat lekkers genomen bij de bakker. En verder ging het, langs de Rur, met elke paar 100 meter een stroomversnelling, mooie beek.

Werd wel heel smal

Langzamerhand naderde de grens en ineens was ik in Vlodrop. De route ging via Sint-Odiliënberg verder over asfalt. Ik vond het genoeg voor vandaag, maar de eerste minicamping vond ik er ongezellig uitzien. Verder naar Roermond, volgens de GPS was daar een camping, maar een GPS bleek het ook wel eens mis te kunnen hebben. Een vriendelijke meneer verwees mij naar de overkant van de rivier, daar waren meerdere campings. Hij reed voor mij uit om me de weg te wijzen. Hij raadde camping Hateboer aan. Maar ik reed over de Maasbrug en daar stond groot op de borden 'Hateboer'. Daar moest ik dus niet heen. Aan de overkant bleek een hele trits campings naast elkaar te liggen. Uiteindelijk belandde ik bij camping Niessen. Ik kwam te staan naast een stel Duitsers, die meteen alles over mijn fiets wilden zien. Zij hadden dit weekend namelijk wel 40 van dit soort fietsen gezien in Roermond. Ze vond het geweldig al die kleuren op de Markt van Roermond. Het Grenslandtreffen bleek geslaagd. Ik was weer terug aan de Maas. 

Ongeveer 140 kilometer gereden.