Kloostertochie - 1 - Naar het Noorden

Vandaag aangekomen in Bedum. Een dorp in het net boven de stad Groningen. Ik heb goed gefietst. Afgelopen vrijdag heb ik de 57 kilometers vanaf Zaandam naar Utrecht overbrugd en het voelde goed. Zaterdag heb ik met Petra in haar Stoffel gereden naar Hilversum en weer terug. Petra werkt in Hilversum en we zijn op zoek naar een goede route tussen Utrecht Lunetten en Hilversum. Dat bleek nog geen sinecure. Uiteindelijk een route rond de oostkant, via De Bilt gevonden. Ik had wel wat last van mijn knie daarna, maar, met dat prachtige weer... heerlijk. Petra zag er zo rood als een tomaat uit.

Maandagochtend vanuit Utrecht vertrokken voor mijn kloostertochie. De wens is elk jaar een bezinningsfietsweekje te hebben. Het lukt niet altijd. Mijn plan was rustig aan te rijden en maximaal ongeveer 80 kilometer te rijden. Ik had gebruik gemaakt van de tracks die ik via Naviki.org had gemaakt en de keuze 'dagelijks' gekozen. Lijkt mij zoiets als 'makkelijk doorfietsen' bij de routeplanner van de Fietsersbond. Dagelijks ga ik de route van Utrecht naar Eemsmond niet doen. Ik wilde misschien via Amersfoort om daar nog de dementerende moeder van Celia op te zoeken. Een mooie stop na 25 kilometer. Daar ben ik twee uur gebleven.

De route ging langs Nijkerk, een heel andere route als de Fietsersbond en inderdaad echt doorfietsen. Lange rechte wegen waren de norm. Via Putten langs de randen van de Veluwe over een prachtig stuifzandgebied onder Nunspeet. Mijn bestemming vandaag bleek Elburg, het schitterende vestingstadje. Er is een natuurkampeerterrein aan de rand van het stadje, een ideaal etappepunt na precies 80 kilometer. Het was een heerlijke zwoele dag, ik heb genoten. Petra had haar weddenschap verloren, ik had minder dan 100 kilometer gereden.

's Morgens vroeg op, gewoon omdat het licht is. Rustig ontbeten, om half 10 weg. Geen centje pijnbank gisteren. Nog even door Elburg en dan de Flevopolder in richting Kampen. De wind in de rug hielp. Dwars door de oude stad via een heel mooie hefbrug, waar net een schip door kwam. Ik mijmerde in gedachten hoe het zou zijn om op de hef te staan. Dat leek mij wel wat.

Verder ging het richting Genemuiden. Mijn herinnering ging terug naar 2012, toen er 160 velomobielen overgezet moesten worden. Nu was ik alleen.

Via Zwartsluis, waar ik even een kop koffie heb gehaald verder, en binnen de kortste keren reed ik bij Meppel Drenthe binnen. Daar toonde Naviki zich op zijn best. 46 kilometer lang werd de Drentse Hoofdvaart gevolgd. Het hoogtepunt was het dwarsen van de vaart na ongeveer 30 kilometer. Wat mij verder opviel was de dichtheid van het aantal Chinese restaurants. Dit begon bij Dieverbrug en hield aan tot Assen. Soms zag je er twee binnen een kilometer. Toen ik even pauzeerde bij een cafetaria, bleek dat ook een soort Chinees restaurant te zijn. Via Assen verder en ineens zat ik in de provincie Groningen. Ik was in Glimmen, zou ik hier stoppen? Ik had al 100 kilometer gereden en dus de weddenschap voor dag 2 verloren. Maar ik reed nog zo lekker. Vooruit, verder. Naast de vele positieve opmerkingen was er één negatieve die mij opviel. In Haren riep een oudere vrouw .. 'levensgevaarlijk'. Het klonk als het dopplereffect, het eerste deel van het woord klonk hoog en met een lage toon stierf  'gevaarlijk' weg. Ik dacht er het mijne van. Even omgereden via het centrum van de stad Groningen en op zoek naar het natuurkampeerterrein '2bunders' in Bedum.

Om boodschappen te doen mocht ik nog even naar het plaatsje heen en weer, bijna 10 kilometer. Bedum is overigens alleraardigst, met een plompe scheefstaande kerk. Toen ik even er naartoe wilde rijden kwam ik midden in de avondvierdaagse terecht.

Wat een feest. Totaal vandaag 140 kilometer en het lijkt erop dat ik er geen last van ga krijgen. Yoho! Morgen heb ik een rustige dag. Ik wil naar Borkum. Ik ga de weddenschap morgen weer winnen.

We zullen zien

Op 21 april heb ik een meniscus operatie gehad en het herstel gaat goed. Inmiddels een maand verder en ik loop redelijk en ik fiets. Ik ben veel weg voor mijn werk, dus het is soms even wat kilometers pakken, zoals vanavond op mijn vouwfiets door het glooiende pajottenland.
Meteen na de operatie voelde ik dat de pijn in de knie weg was. Natuurlijk zat ik onder de pijnstillers en was alles goed ingepakt. Ik wil dan snel herstellen. Na mijn eerste fysiotherapie bezoek drie dagen later werd mij verteld dat ik best een rondje rond het huizenblok mocht strompelen met mijn krukken. De dag erop liep ik twee kilometer, waarvan de helft zonder stokken. Niet zo slim, maar dat ben ik ook niet, dagenlang spierpijn gehad. Trouw elke dag mijn fysio oefeningen gedaan. Een week na de operatie mocht ik weer fietsen, eerst op de hometrainer, daarna voor het echie. Inmiddels fiets ik pijnvrij. Afgelopen vrijdag eerst 2 uur op de pijnbank bij de fysio, daarna ben ik naar mijn ouders heen en weer gefietst, een slordige 60 kilometer. Geen centje pijn, mijn knie voelde eigenlijk zelfs beter daarna. Ik fiets wel vooral op souplesse, dus de snelheid ligt wat lager. Ik begin ook steeds beter te lopen.

Kortom, ik heb weer plannen. Vanaf Hemelvaart tot en met Pinksteren ben ik vrij en dan wil ik een aantal dagen in de fiets stappen voor een kloostertochie. Gewoon een aantal dagen ontspannen fietsen om even tot jezelf te komen. Even weg van de wereld. Geen 200 kilometer per dag, maar maximaal 150 :-). Waar ik heen ga? Richting het noorden. Waar ik uitkom? Geen idee. Een tentje mee, een Bak vol kampeerspullen en misschien aan het einde van de week nog naar de LOL tocht vanuit Zutphen. We zullen zien..