Tropische vakantie met Petra - 5

Dag 13: Naar Kevelaer

Op pelgrimstocht. Vandaag maakten we een korte tocht naar Kevelaer. Het stadje is een bedevaartsoord, niet ver van de Nederlandse grens. Ik had een route gemaakt, maar we gebruikten weer de GPS van Petra, vanwege de makke aan mijn Garmin. Een mooi stukje stukje langs de Maas en snel omhoog het dal uit. 

Voordat je het weet ben je over de grens. Onderweg zagen zij opeens wij een groot vliegtuig met draaiende propellers.  

Het bleek 'Irrland' te zijn, de grootste avonturen speelplaats van Europa, nooit van gehoord, maar ik hoor ook niet bij de doelgroep. In Kevelaer reden we als vanzelf naar het centrale plein. Een prachtige kerk en allerlei bijgebouwen sierden de binnenstad. Een kaarsenkapel, waar we ook even een kaarsje opgestoken hebben. Er is zelfs een kapel voor verongelukte motorrijders. Misschien moeten we maar een kapel oprichten voor verongelukte fietsers. Je voelde je even terug in de tijd van de katholieke tradities. Deze dreigde ik al snel te verstoren door mijn velomobiel op een voor Petra onaanvaardbare plek te parkeren. Binnen allerlei dankborden van groepen en verenigingen, waaronder eentje van T.C. de Lijmers, waar Roef bij rijdt.  

Dankbetuigingen

Genade kapel

Na koffie en taart weer op de terugweg. Terug wilde ik natuurlijk een andere route terug rijden, dat mislukte compleet, dus uiteindelijk bij Irrland de heenweg-route weer opgepakt. Hierbij kwam wel een nadeel naar voren van de Miomio GPS van Petra. Los van dat de kaart van Duitsland miste, blijk je ook een route niet in tegengestelde richting te kunnen rijden. Je rijdt dan verkeerd en het lijntje van de route wordt niet getoond. Erg onhandig. Uiteindelijk herkenden we de route weer en vonden we de weg naar huis. We namen een pontje over de Maas en de pontbaas ging helemaal uit zijn dak van enthousiasme. Er moesten foto's gemaakt worden, maar ik heb ze niet gezien op de site van veerbootkobus.nl. 

Bijna terug op de camping werden we beiden bevangen door de hitte, het was te heet om je echt in te spannen.

 

Dag 15: Geijsteren - Utrecht

De laatste dag, terug naar huis. De echte hitte was weg, dus het was veel plezieriger weer om te fietsen. Petra had alle GPXen op haar GPS geladen, behalve de laatste. Dus ik moest mijn Garmin weer aan de praat krijgen. Een paar dagen eerder had ik in Venray twee potloden gekocht, waarvan ik alleen het gummetje nodig had. Die heb ik eruit gewipt en op de plek gestopt waar et rubber was verdwenen. De aan-uit knop onder het rubber was namelijk verdwenen. Daar overheen heb ik smalle tape geplakt om de boel weer waterdicht te maken. En zowaar, het werkt. Dank je wel internet en Youtube! De wereld om dingen te leren is echt zo veranderd. Ik kon dus gewoon mijn eigen GPS gebruiken en had de route tot mijn beschikking. We reden door het oosten van Brabant, langs een mooie doorgaande weg, en het schoot lekker op. 

In de buurt van Mill

We maakten een stop in het plaatsje Reek, nabij Grave, voor een kop koffie en een taartje. De laatste deze vakantie. Daarna richting het veer bij Megen over de Maas. Ook hier was de pontbaas weer helemaal enthousiast over onze fietsen. 

Soms zijn mensen negatief, maar die positieve reacties zijn erg leuk. Verder richting Tiel, waar ik de ketting van Petra er nog een keer om mocht leggen. Vandaar door de Betuwe naar Culemborg, met het pontje over de Lek en via de dijken naar Utrecht. De lucht was dreigend, maar we waren op tijd thuis. 

Petra had van tevoren aangegeven 100 kilometer op een dag wel aan te kunnen. En misschien had dit bij iets minder heet weer wel gekund, maar vakantie is ook relaxen. Je wil onderweg stoppen, even zitten en een foto maken. Het is dan fijn om die tijd te hebben.