Cyclevision, de één-uur race

Het signaal klinkt, mijn één-uur race is begonnen. Ik rij in een snelle lichte DF, zoals die van Daniel, over het parcours en ga voor de snelste tijd. De stroomlijn is geweldig. Het team van Wim Schermer heeft uitstekend werk verricht. Oh nee, ik rij niet met een DF, maar met de 'BM1', de Battle Mountain 1. Een speciaal voor mij gebouwde fiets, een ei op een wiel. Er is een heel team nodig om mij te laten vertrekken in deze recordfiets. De fiets heeft slechts 1 wiel om de rolweerstand verder te beperken, met een supersnel bandje dat alleen voor mij beschikbaar is. Sterker nog, alleen ik kan er mee rijden.
Zelf ben ik 15 kilo lichter, 25 jaar jonger en uitstekend getraind. Jaloers kijken de mensen naar mij; daar staat een echte winnaar! Die gaat het record verpulveren.
Ik haal Ymte al in voordat hij vertrokken is en Theo geeft het meteen al op. Mattias probeert enige tijd mee te rijden, hij heeft toch het wereldrecord, maar moet mij al snel laten gaan. En Daniel, die is te laat voor de start. Tegen dit geweld is geen kruit gewassen. Ik hang in de bochten, zoals dat alleen met de BM1 kan. Ronde na ronde zoef ik voort, als op een wolk zweef ik over de baan in Sloten.
Ik hoor getoeter, ik voel het geroffel van 'De Bak' over het ruwe asfalt. Met moeite haal ik de 40 km p/u. Keer op keer word ik ingehaald, ik doe mijn best om niet laatste te worden, en mag onderweg best even dromen, maar 'Ik hoor in De Bak te zitten'.