Helaas worden dit berichten zonder de gebruikelijke foto's, die volgen later.
Inmiddels zit ik heerlijk op een klif aan de Normandische kust. Tijd om de verhalen te schrijven.
De wekker gaat, het is kwart over 5. Ik draai mij nogmaals om. Had ik de afgelopen veel zin om te gaan, nu maakte zich even enige spanning van mij meester. Er toch maar uit, douchen en ontbijten en de fiets inpakken. En dan gaat alles snel. Om tien over half 7 trek ik de deur achter mij dicht en ben op weg. De weersverwachting was helaas wat in negatieve zin bijgesteld. Een eerder verwachte droge dag was inmiddels verworden tot een dag met vele buien in de verwachting, met name in het zuidwesten.
De eerste kilometers vlogen voorbij, maar na een kilometer of 15 had ik toch de eerste stop te pakken. De eerste plensbui kwam naar beneden zetten, en ik had nog geen zin om nat te worden. Maar even later zoefde ik weer voort via Hoofddorp naar Leiden, langs Zoetermeer en door Delft, op weg naar Maassluis, waar het veer mij de Nieuwe Waterweg over zou zetten. De route liep langs een schilderachtige vaart, maar helaas was de ketting van het zelfbediening pontje kapot en moest er even omgereden worden. Tot zover was de regen mij verder bespaard gebleven, maar hier gingen de hemelsluizen open. Onder dik gebladerte kon ik even schuilen, maar dat begon al snel te lekken. En weer even verder, en weer schuilen. Uiteindelijk de pont. Een mevrouw vroeg mij hoe ik reed. Ik ging linksaf na de pont, waarna zij een wedstrijdje wilde met haar elektrische Flyer. Nou, ze doet maar. Een kilometer verderop stond ik weer stil, voor de volgende hoosbui. Dat schoot dus niet op. Niet veel verder hoorde ik een ernstig gekraak achterin en het trappen ging zwaar. Het achterwiel liep aan. De grote hoeveelheid bagage zorgde ervoor dat de wielkast tegen het wiel aanliep, en er zit inmiddels een gat in. Mmm, weer wat geleerd. Iets verder, op een kruispunt van wegen stond iemand wanhopig te frommelen met een papieren kaart. Het bleek een Schot te zijn, op fietsvakantie in Nederland. Hij was die ochtend begonnen in Rotterdam en op zoek naar Hellevoetsluis. Ik heb hem op weg geholpen, maar denk dat hij niet veel verder komt met een autokaart van 1:400.000. Zijn 'map is crap'. Voor Schotland zou het trouwens mogelijk wel voldoende geweest zijn, want daar zijn buiten de grotere steden maar weinig wegen. Ook kwam ik een jong stel tegen. De eerste keer op de Haringvlietdam. Zij met twee vormeloze plastic zakken die scheef op haar bagagedrager hingen, hij met canvastassen. Ik zoefde ze voorbij. In Goedereede begon het weer te stortregenen. Nu maar eens even een eetcafé in. Even verderop kwam ik het jonge stel weer tegen. Ze waren nu op hun derde dag onderweg naar Domburg vanuit Groningen en hadden het tot nu toe niet getroffen. Wind en regen tegen. Ik heb bewondering voor ze. Langzaam klaarde het weer wat op en reed ik via de dammen naar Vlissingen. Nadat ik het veer Vlissingen naar Breskens had genomen ben ik uiteindelijk doorgereden naar Retranchement. Waar ik overnacht heb op camping de Essenhoeve. Deze camping was door Adri aangeraden en ik kon het niet nalaten die te bezoeken.
Op de camping werd ik warm onthaald door Jan en Mia. Dit waren niet de eigenaren maar een stel vaste seizoenplaatshouders. Voordat ik de tent had staan lagen mijn spullen bij hun aan de lader, kwam er tafel en een stoel en werd het eten opgediend, soep, omelet, een toetje en een flesje wijn. Vooral Jan was fanatiek fotograaf en die fiets die moest op de foto. Op de achteloze vraag van Mia of je makkelijk in zo'n fiets stapte legde ik het haar uit, en hup zij stapte de fiets in. En Jan maar fotograferen, Mia met de duimen omhoog in De Bak. Ik was hier minder blij mee.
Totale afstand vandaag 205 kilometer.
Hoi Wilco,
BeantwoordenVerwijderenLeuk dat je bij Peter op de Essenhoeve geslapen hebt! Peter is een vriend die ik al ken sinds de middelbare school, en we houden nog steeds contact.
Normaal staan we niet vaak op een camping, maar toen we toch op bezoek waren bij Peter, bleven we gelijk maar een nachtje staan, kon ik ook eens een pilsje drinken..........
Gelijk contact met de buren dus, ze zorgden wel goed voor je als ik het zo lees.....
Prettige vakantie, ik kijk al uit naar je volgende verslag!
Groeten, Adri.
Hoi Adri, het kostte nog wel een paar kilometer omrijden. Met de laatste electron stroom op mijn mobiel kon ik het adres via jouw blogbericht terugvinden. Ik reed er eerst langs, want je moet een stukje van de hoofdweg af en dat gaf de Garmin niet aan. Ik heb er prima overnacht.
Verwijderenlekker genieten weer of geen weer. warm is ook niet alles ☺
BeantwoordenVerwijderenHoi Peter, ik heb er zeker van genoten.
BeantwoordenVerwijderen205 kilometer... Flink gereden die eerste dag! Het weer kan enkel beter worden. Ik ben benieuwd hoe het verloopt op de steile Normandische hellingen en kijk dus al uit naar het vervolg.
BeantwoordenVerwijderenHoi Jan, eigenlijk had ik stiekem gehoopt iets meer te rijden. Ik was in ieder geval goed op weg.
VerwijderenGroet,
Wilco
Als het regent zet ik de capuchon (met goed ingebouwd klepje) van mijn regenjasje op, dus regenjas als cape. Op die manier druppelt het niet in bij de nek en blijf ik comfortabel en warm. Met de schuimkap op rij ik op die manier desnoods een hele dag door de regen. De enige keer dat ik stop omdat het regent is wanneer het zo hard hoost dat ik niet meer uit mijn ogen kan kijken. Dat zijn die buien die ook in opwaartse richting vallen nadat de druppels terugkaatsen van het wegdek en dus zelfs je broek nat wordt in de velomobiel, via opstuiterend water via de voetgaten.
BeantwoordenVerwijderenHoi Belle, het waren echt hoosbuien. Ik vind het normaal gesproken niet erg om daar de regen te rijden, maar had er vandaag echt geen zin in.
VerwijderenHi Wilco,
BeantwoordenVerwijderenWaren dat toevallig Jan en Mia Prast? Hij is een grote vent en een oud-collega luchtfotograaf van de Rijkspolitie.
Fijne reis verder.
Groeten,
Wim
Wim, ik heb geen idee. Ze kwamen uit Izeghem in België. Dank je wel.
Verwijderen