maandag 31 augustus 2015

Hoffelijkheid in het verkeer

Tijdens mijn reis naar Frankrijk viel het verschil in het verkeer tussen de verschillende landen weer op.

In Nederland houdt men zich strikt aan de regels, men neemt voorrang als het mag. Je bent een gelijkwaardige verkeersdeelnemer. Het is in ieder geval duidelijk.

In Zeeland veranderde dit deels. Daar waren namelijk veel Duitsers op vakantie. Duitsers blijken namelijk veel hoffelijker met fietsers (velomobielen) om te gaan. Zij wachtten vaak en gaven voorrang, terwijl dat strikt genomen niet nodig was.

De Belgen lijken hier een beetje tussenin te zitten.

In Frankrijk wachtten automobilisten geduldig totdat ze veilig konden passeren. Als er een doorgetrokken streep was werd er meestal gewacht, totdat passeren weer toegestaan was. Ook als ik met vijf kilometer per uur tegen een heuvel opklauterde. Daarnaast zijn er in Frankrijk natuurlijk veel minder fietspaden. Zelfs op grotere wegen kan men fietsers tegenkomen, en men ging altijd ruim om mij heen. Natuurlijk zijn gescheiden banen veiliger, maar men lijkt er in Frankrijk misschien wel meer bewust van te zijn dat men banen deelt met andere verkeersgebruikers. Natuurlijk kan ook meespelen dat een fietser op de weg een zeldzaamheid is, en dat dit tot meer tolerantie leidt.
En een velomobiel was natuurlijk helemaal een verschijning, men groette, stopte om te fotograferen, claxonneerde, en wilde eindeloos praatjes maken. Vaak niet over de prijs, zoals in Nederland, maar over de aandrijving: Electrique ou pedaler? Pedaler..

8 opmerkingen:

  1. Ik denk eerder dat je verwondering hebt opgewekt en je daardoor vriendelijk bent behandeld.

    Op de snelweg heb ik niets gemerkt van Duitse hoffelijkheid. Ik verbaasde me nog over de agressief hoge snelheden bij wegwerkzaamheden ( in uitvoering ! ) waarvan de 60 km/u borden gewoon massaal genegeerd werden. Dan was er natuurlijk ook nog de kerel die schreeuwend verhaal kwam halen waarom ik zolang bleef staan voor een bezinepomp ( moest zelf ook wachten ). Hoogst onaangenaam.

    Nee, opgefokte verkeersagressievelingen heb je overal. Het heeft volgens mij iets te maken met grote steden en hun gestresste bewoners. Altijd tijd te kort. Net als dat liedje van Herman van Veen, maar dan op steroiden.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Quezzzt,

      Er zal ongetwijfeld een verschil zijn tussen auto's onderling. Ik herinner mij van vroeger dat ik de Fransen altijd levensgevaarlijk vond rijden.. Volgens mij is dat tegenwoordig minder, maar het kan ook aan mij liggen.

      Verwijderen
  2. Met flink wat Duitse kilometers achter de kiezen deze zomer kan ik het alleen maar eens zijn met Wilco. De Duitsers houden veel beter rekening met fietsers in het verkeer dan Nederlanders. Je krijgt voorrang, wordt niet over het hoofd gezien en men maakt ruim op tijd ruimte voor je. DAt geldt niet alleen voor de automobilisten maar ook voor de overige fietsers.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Net terug van een rondje op de gewone ;-) fiets door Noordrijn Westfalen en ik heb weer eens kunnen vaststellen dat de Duitse automobilisten keurig rekening met ons hielden! Overigens is het zo dat in het verre buitenland (Azie, Afrika) je ook vaak de ruimte krijgt maar dan meer vanwege de curiositeit die je op de weg bent.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. In Frankrijk ben ik natuurlijk ook een curiositeit. Nederland is misschien wel enige land waar je de bananen iets vaker voorbij ziet komen.

      Verwijderen
  4. In Frankrijk deel ik ook de ervaring van Wilco: het respect van de automobilisten voor fietsers is groot. Ik voel me er erg veilig op de baan, want de auto's maken telkens een grote boog en blijven op de de hellingen, bij het klimmen, mooi achter de fiets/velomobiel rijden, vaak met de vier knipperlichten aan om achteropkomend verkeer te verwittigen. Geen geknipper met de lichten, geen ongeduldig getoeter...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Jan,

      Inderdaad, heel herkenbaar die alarmlichten die men soms aandoet.

      Verwijderen
  5. Hoi Wilco,

    Heel andere ervaringen hier, in het begin werd ik veel bekeken en gefotografeerd, maar de lokale inboorlingen weten ondertussen allemaal al wie die gek in dat rare ding is. En dat hij vooral in de weg rijd voor echte verkeersdeelnemers..........
    Bekeken en gefotografeerd/gefilmd word er nog steeds, vooral in de zomer/vakantieperiode, een velomobiel is nog steeds een curiositeit in vele landen.
    Vooral de "locals" hebben soms geen geduld, en passeren op plaatsen waar het echt niet kan, hoewel ik wel de indruk heb dat vaak dezelfden zich daaraan schuldig maken. Sommigen gedragen zich wel netjes, het is erg verschillend.........


    Groeten, Adri.

    BeantwoordenVerwijderen