1000 kilometer

Na ruim drie weken zijn de eerste 1000 kilometer een feit. Gisteren een prachtige rit door Noord-Holland, 76 kilometer, bijna 29 km p/u. Kwam roeikennis Fons nog tegen bij Alkmaar. Hij had geroeid bij Ossa in Heerhugowaard. Een kwartiertje bijgekletst. Terug via de Beemster. Wat is de Beemster mooi (met mooi weer). Vandaag op en neer naar het werk en via Halfweg terug. Soms probeer je wat, het was geen succes voor woon-werk verkeer. Gelukkig nog net op tijd voor de pont.  

Regen

Wat een waterballet vanmorgen. En meteen weer wat geleerd. De eerste drie minuten reed ik droog, maar halverwege richting de pont gingen de hemel sluizen al open. Het begon te hozen. En meteen werd duidelijk  dat een velomobiel toch niet voor alle weersomstandigheden geschikt is. In ieder geval: nog niet. Het water spettert lekker op de kap zo mijn gezicht in. M'n contactlenzen  begonnen te schuiven en te irriteren, ik kon nauwelijks goed kijken en ik overwoog om te keren. Het zal wel een bui zijn en daarna wordt het wel weer droog. Nou niet dus. 25 kilometer in een hoosbui is geen pretje, ook niet in een velomobiel. Ik denk dat er in ieder geval twee maatregelen genomen moeten worden:

• windkap voorop.
• sportbril    

Terug prima weer, wind in de rug, een beetje vlagerig, maar prima te doen.

Eerste keer Woon-Werk

Vanmorgen voor het eerst met de Strada op weg naar het werk. Gewone tijd op, zoals altijd met de hempont om 10 over 7 richting Amsterdam-Sloterdijk. Met dit weer was ik waarschijnlijk niet met de ligfiets gegaan er was veel wind en het was onaangenaam herfstweer. Ik had besloten om mijn normale route te rijden en te kijken of daar problemen zouden ontstaan. Ik moet zeggen, ik ben positief verrast met de wendbaarheid van de Strada. Bochten gaan veel gemakkelijker als dat ik van tevoren had gedacht, maar ik verlies er wel veel snelheid. Ik had wel zo'n snelle Quest kunnen kopen. Het zicht is hier en daar lastig bij oversteken. Waar ik op de ligfiets rustig boven de 20 aan kwam rijden, moest ik hier bijna stilstaan. Maar er zal ook een stuk gewenning in zitten. Er is mogelijk één plek waar ik niet langs kan, maar daar is een korter alternatief, maar wel met twee extra stoplichten (grr, toch maar even proberen.) Ze hadden de 2 paaltjes op het fietspad nu even weggehaald, dus ik kon er langs, maar als ze er staan ....? Na Lijnden 8 kilometer rechtuit. Ondanks de tegenwind liep de snelheid op tot ongeveer 32 en dat kon ik gemakkelijk vasthouden. Ik kwam 2 minuten later aan als mijn snelste aankomsttijd ooit op de ligfiets. Niet gek voor zo'n eerste keer met fikse wind tegen. Parkeren op de normale manier in de fietsenstalling gaat niet. Ik moet via de auto ingang. Goed te doen, ook geen problemen bij uitrijden.
Op de terugweg had ik de wind mee, regelmatig hoog in de 30 gereden. Toch de pont van 6 uur niet gered (grr, het is toch wel mijn hoop die normaal gesproken te gaan halen.).

Een paar kleine problemen:

• Mijn SPD zit te strak, ik krijg mijn voeten met de grootste moeite los. Heb ik vanavond losser gedraaid. Hoop dat het voldoende is.
• Er mist een plastic klinknagel in de schuimkap. Ymte heeft beloofd er een paar op te sturen.
• Er zit een irritante tik in het vooronder, niet continu en ik maak er me er geen zorgen over. Heb wat imbussen aangedraaid, morgen kijken of het weg is. Je komt er wel moeilijk bij, ik had hem misschien op zijn kant moeten leggen.    

De fiets staat voorlopig buiten, vast aan een grondanker. Ik ben op zoek geweest naar een hoes, er werd er een aangeboden op ligfietsnet voor 200 €. Voorlopig doe ik het met een stuk afdek plastic vanuit de bouwmarkt voor 5 euro, beetje in vorm getaped met ducktape en bij elkaar gebonden met elastiek en spinnen. Werkt prima en snel voor mij.

Strada 112 opgehaald

Eindelijk is het zover. De Strada wordt opgehaald uit Dronten. Vroeg opgestaan (voor mijn vrije dag tenminste) en om 8.44 met de trein op stap naar Dronten. Weersverwachtingen redelijk, kans op buien. Maar gelukkig bleef het bij de kans. Van Marcel inmiddels een SMS'je gehad dat de 'Zaanse velomobielen' onderweg zijn. Ik vind het echt heel leuk dat zij mij komen begeleiden op mijn eerste tocht. Ondanks verlate treinen kom ik uiteindelijk toch op tijd aan in Dronten, om 10.47 ben ik bij Velomobiel.nl, de mannen die altijd met aerodynamica bezig zijn.

Kijken of we dat sneller terug kunnen fietsen :-). Ik kom nog niet van het toilet af en daar is Robert-Jan (Questeritus) al. Hij heeft een nieuwe velg nodig. Is 's ochtends uit Leiden komen fietsen en heeft al 139 kilometer achter de rug! Inmiddels nog steeds 'mijn' Strada niet zien staan. Waar is ie? Inmiddels ook nog een sms van Marcel (Beekie) en Gerrit (Blauwe Mango 295) dat zij bij de Ketelcentrale waren (of was het toch de Flevocentrale?). Veertig minuten later waren zij ook van de partij. In de tussentijd heb ik wat proefrondjes gereden. M'n knieën kwamen tegen het 'plafond', stoel wat naar beneden, smallere schoudervulling, want mijn schouders bleken erg breed te zijn (komt ongetwijfeld door het roeien bij ZZV). En eigenlijk was ik snel klaar. Ik liep ongetwijfeld met een 'big smile' rond.

 

Helaas bleek de nieuwe velg voor de questeritus minder snel geregeld als gehoopt. Vanwege privéredenen moest ik uiterlijk 6 uur thuis zijn, dus om 2 uur moesten we echt gaan. Helaas was de velo van RJ nog niet klaar en zijn we zonder hem vertrokken. Helaas, ik had graag ook met hem samen gereden. De eerste tocht is er één om nooit te vergeten. Beekie voorop, hij kent de weg. Nadat we een groep gillende keukenmeiden zijn gepasseerd rijden we als snel door het eindeloze flevo landschap.

Lange rechte wegen tegen de wind in, de hele tijd 30 - 31 gereden. Wat mij vooral opviel was dat 'als het gras twee kontjes hoog is' je tussen het gras zit en er niet meer bovenuit kijkt, alsof je midden in de natuur zit.

Diverse keren dacht ik dat Gerrit mij riep. Het bleken elke keer zijn zangkunsten te zijn. Bij Muiden nog een visje gegeten. Een groepje Amerikanen kwam meteen kijken naar deze vreemde voorwerpen en Marcel kon meteen over ROAM avonturen vertellen. Gerrit haakte in Amsterdam-Noord af, ging naar zijn werk, ik volgde Beekie zijn voor mij onnavolgbare route door Amsterdam-Noord terug naar Zaandam.
Robert-Jan is later ook teruggereden en had maar liefst 274 kilometer achter de kiezen.

Marcel, Gerrit en Robert-Jan: bedankt voor een onvergetelijke dag!

Inmiddels heb ik sinds thuiskomst buren gesproken die ik al jaren niet meer gesproken heb. Misschien maar een onderzoek doen naar 'de velomobiel als sociaal bindmiddel'.