Cyclevision, de één-uur race

Het signaal klinkt, mijn één-uur race is begonnen. Ik rij in een snelle lichte DF, zoals die van Daniel, over het parcours en ga voor de snelste tijd. De stroomlijn is geweldig. Het team van Wim Schermer heeft uitstekend werk verricht. Oh nee, ik rij niet met een DF, maar met de 'BM1', de Battle Mountain 1. Een speciaal voor mij gebouwde fiets, een ei op een wiel. Er is een heel team nodig om mij te laten vertrekken in deze recordfiets. De fiets heeft slechts 1 wiel om de rolweerstand verder te beperken, met een supersnel bandje dat alleen voor mij beschikbaar is. Sterker nog, alleen ik kan er mee rijden.
Zelf ben ik 15 kilo lichter, 25 jaar jonger en uitstekend getraind. Jaloers kijken de mensen naar mij; daar staat een echte winnaar! Die gaat het record verpulveren.
Ik haal Ymte al in voordat hij vertrokken is en Theo geeft het meteen al op. Mattias probeert enige tijd mee te rijden, hij heeft toch het wereldrecord, maar moet mij al snel laten gaan. En Daniel, die is te laat voor de start. Tegen dit geweld is geen kruit gewassen. Ik hang in de bochten, zoals dat alleen met de BM1 kan. Ronde na ronde zoef ik voort, als op een wolk zweef ik over de baan in Sloten.
Ik hoor getoeter, ik voel het geroffel van 'De Bak' over het ruwe asfalt. Met moeite haal ik de 40 km p/u. Keer op keer word ik ingehaald, ik doe mijn best om niet laatste te worden, en mag onderweg best even dromen, maar 'Ik hoor in De Bak te zitten'.

Uitje met het werk

Voor de teamevent was dit jaar gekozen voor twee dagen Burgh-Haamstede (Zeeland). We zouden verblijven in een mooi hotel aan de Zeeuwse kust. Nu heb ik de afgelopen week weinig woon-werk verkeer kilometers gemaakt omdat ik veel op pad was, dus dit was een uitgelegen mogelijkheid om weer eens lekker wat kilometers te maken en te genieten van een langere tocht. Volgens de fietsrouteplanner was de afstand ongeveer 145 kilometer en aangezien het evenement vanaf 12.30 zou beginnen, hield dat in dat ik op tijd zou moeten vertrekken. Half 7? Vorige week had ik om kwart voor twaalf al 147 kilometer gereden. toen was ik ook om half 7 vertrokken. Maar dan ga je wel over de rechte Afsluitdijk 'immer gerade aus'. Geen bochten en stoplichten en ook geen pont, die ik nu na twee kilometer al zou hebben. Ook zou ik een lichte wind tegen hebben. Na het inpakken 's morgens vertrok ik uiteindelijk om tien over half 7, voor de pont een paar minuten verderop.

Bij de Hempont -- Zaandam

Het werd een voorspoedige tocht. Via Amsterdam-West naar de ringvaart van de Haarlemmermeer. Heerlijk om kilometers door te rijden. Tussen Leiden en Zoetermeer, langs de 'Zoeterbergen' bij Snowplanet door richting Delft.

In de verte de 'Zoeterbergen'.

Een korte pauze en weer verder. De route was vrijwel hetzelfde als vorig jaar naar Sluis, maar ik had wel een pontje eruit gehaald dat vorig jaar kapot was. Daarvoor in de plaats een prachtige brug.

Nabij Schipluiden

Dwars door het mooie Maassluis en wachten op de pont naar de overkant.

Maassluis, het water in de gracht kwam bijna over de weg

Ik lag op schema, maar moest het tempo er wel inhouden. Ik miste bovendien net een pont en moest een kwartier wachten. Om half 11 vertrok ik naar de overkant. Nog een beetje industrieel, maar al snel rij ik in het open land van Voorne-Putten. In de verte schoorstenen en windmolens. Op weg richting Goederede en Ouddorp op Goeree-Overflakkee. Prachtig over de dammen. De zon scheen en het strand ligt er tropisch bij. Mooie baaien, mogelijk ontstaan door de afsluitingen.

 

Verder richting Schouwen-Duiveland. Ook hier weer prachtig zicht op zee, wat je vanuit de auto niet kan zien. De duinen steken fier uit de zee omhoog. Nog een klein stukje. Om klokslag 12.30 parkeerde ik mijn fiets voorde deur van het hotel. Met die oude afdeklap was het wel een beetje een vlag op een modderschuit, maar ja, ik kon hem daar parkeren....

De teamevent was zeer gezellig. We hadden een tocht door de duinen in groepen met opdrachten en daarna een workshop cocktails maken.

Je mocht ze daarna ook opdrinken, de stemming kwam er dus goed in. Op de piano die er stond werd inmiddels door de verschillende collega's gespeeld en uit volle borst werd meegezongen. De tweede dag was meer serieus. Daar deden we onder andere een sessie over 'Insights' een soort persoonlijkheidstest, die je daarnaast bewust leert maken van hoe je met elkaar om zou kunnen gaan om met elkaars voorkeuren rekening te houden. Ik had de test 10 jaar geleden ook al eens gedaan. Het is bijzonder om te zien hoe klein het verschil is. Het verklaart voor mij  ook deels waarom ik het heerlijk vind in mijn eentje hele stukken te fietsen, terwijl anderen daarvan gruwen. Om 3 uur waren de sessies afgelopen. Om half vier stapte ik op. Er was kans op fikse regen- en onweersbuien, ik heb ze allemaal gemist en ben geheel droog naar Utrecht gefietst. Ik was, om onbegrijpelijke redenen, minder fit dan de dag ervoor. Het tempo lag wat lager, maar er was ook geen deadline. Het eerste stuk zou hetzelfde zijn als de heenweg, maar bij Hellevoetsluis zou ik in oostelijke richting draaien en grotendeels onder Rotterdam doorrijden. Op een mooie route langs de Oude Maas reed ik bijna geheel door het groen. Bij Barendrecht kreeg ik een lekke band. Nu leek de band langzaam leeg te lopen, plakken vind ik dan toch lastiger, want je hoort de band niet leeglopen. Bovendien was het een vrij lawaaierige omgeving. Een nieuwe binnenband erin en de buitenband goed gecheckt. Ik kon niets vinden, en dat gaf mij wel wat zorgen. Iets verder kwam ik uit aan het water. Ik moest blijkbaar een pont hebben. Maar een pont was er niet. Ik heb mij aan dezelfde steen gestoten als vorig jaar. En daarvoor is het ook al eens fout gegaan bij Ameide. Sukkel, check de ponttijden vooraf!! Het is lastig voor mij om de optie veerponten uit te schakelen, want ik heb er één vlak bij mij huis liggen, waar ik bijna altijd overheen moet. Afijn... Waar moet ik heen? Terug of verder langs het water. Op dit soort dagen mis ik een kaart. Uiteindelijk omgedraaid, terug naar Rotterdam, naar de Van Brienenoordbrug.

Heen en weer - balen

Moest ik nu richting Gouda of Schoonhoven? Ik wist dat mijn track langs de laatste plaats ging, dus die richting op. De brug de Hollandse IJssel over (waar ik vorig jaar, ook omrijdend in andere richting overheen gereden was). Shit weer een lekke band... Wordt dit weer zo'n dag waarop alles misgaat? Ik heb nu nog maar één binnenband... Andere buitenband (HPV) eromheen met deze binnenband. Dit alles in een met hondenpoep besmeurd parkje. Wat zijn er toch een vieze mensen, bah! Verder richting Schoonhoven, Lopik 8 kilometer, daar staat toch die zendmast, dat is vlak bij Utrecht. Ik zie de toren al opdoemen, hij ziet er wel vreemd uit, maar het zal wel kloppen. Ik vind hem eigenlijk best wel laag. 

Zendmast bij Lopik

Verder volg ik de track richting 'Lopikerkapel' en ik rij door het plaatsje met de prachtige naam 'Uitweg'. Hé, alweer een toren, deze lijkt er meer op, hij staat dus zeker 10 kilometer van Lopik af.

Zendmast bij Nieuwegein

Na een mooie route door Nieuwegein arriveer ik uiteindelijk rond een uur of 10. Wel een beetje moe.

Vandaag ben ik rustig terug gepeddeld naar Zaandam. Via Maarsen en Breukelen en verder langs het Amsterdam-Rijnkanaal. Bij de Diemerzeedijk reed ik eens een keer door. Niet via IJburg en de Schellingwoude brug over, maar ik kwam uit bij de Oranjesluizen. Ik kan er overheen, maar eenvoudig is het niet.

Gaat net

Totale route: 354 kilometer.

    

Rondje Zuiderzee?

Nog nooit had ik hem gereden, een rondje IJsselmeer of rondje Zuiderzee. Ik heb het wel een paar keer geprobeerd, maar heb elke keer jammerlijk gefaald. De eerste keer was ongeveer 30 jaar geleden, met 'De Trappist', een fietsersclub uit Amsterdam. We vertrokken vroeg in noordelijke richting, ik op mijn oude vertrouwde 'Koga Miyata Roadrunner', die toen ook al niet meer helemaal van die tijd was. We stoven door 'De Beemster' richting Den Oever. Met hoge snelheid reden we de Afsluitdijk over, want de wind blies ons stevig in de rug. Ik herinner mij dat ik op een gegeven moment op mijn kilometerteller keek en dat we rond de 50 reden, en dat ik nog steeds kon versnellen. Ik herinner me ook nog dat we door Emmeloord reden, toen zeker nog een onbeduidende plaats. We reden verder richting Lelystad, met fikse wind tegen, de batterij raakte leeg. Maar dat was niet mijn hoofdreden voor mijn opgave. Een nicht trouwde en mijn ouders hadden er op aangedrongen dat ik ook kwam, want er kwamen allemaal neven en nichten. Het moest een familiefeest worden. Het was een feest, maar ik bleek één van de weinige neven en nichten. Wat had ik er de smoor in. Het 'Rondje' was me door de neus geboord, door mijn eigen braafheid... Daarna ben ik wel eens een rondje Markermeer gereden, o.a. met vriend Arjan, maar tot een rondje IJsselmeer is het nooit meer gekomen.
Erwin - Tante Lies - had het laatst al eens aangegeven dat het rondje ook op zijn 'wishlist' stond. Toen ik wist dat ik vrijdag vrij zou zijn en dat de weersverwachtingen goed zouden zijn heb ik meteen Erwin gecontacteerd. Hij is namelijk altijd vrijdag vrij van werk. Helaas, ik realiseerde het mij een minuut later, ging hij een lang weekend naar Stockholm. Wat te doen. Het hoofd maalde, toch een rondje? Misschien wat anders, maar zoveel kansen heb je niet. Uiteindelijk besloot ik toch te gaan. Via de fietsrouteplanner ging ik eens kijken wat en 'rondfietstocht zou opleveren, die bleek maximaal 250 kilometer lang, ik wilde 'off the scale'. Door de via punten in te geven kon ik wel twee routes uitzetten, één rond het IJsselmeer, ongeveer 275 kilometer, en één rond de Zuiderzee, ongeveer 320 kilometer. Ik vond het verschil in kilometers meevallen. Mocht het nou niets worden, dan kon ik altijd nog naar Den Helder fietsen en er een rondje Texel aan plakken.
Om half zes liep de wekker af. Nu ben ik nooit de snelste, dus na ontbijt en het klaarmaken van proviand reed ik klokslag half 7 weg. Rustig aan op gang komen, ik wil een grote ronde maken en moet mij dus niet meteen opblazen. En rustig aan ging het, een beetje te rustig. Door Zaandam heen gemanoeuvreerd, de Wormer in, de eerste borden van wegafsluitingen stonden er al, maar gelukkig kon ik doorrijden over afgeschraapt asfalt. Na een halfuur had ik pas 12 kilometer op de teller. In dit tempo zou het 13 uur fietsen zijn zonder enige stop. Na Purmerend kon het gas erop, maar niet teveel. Er was vrijwel geen wind en ik reed, licht ingehouden, ongeveer 33 kilometer per uur.

Licht oponthoud

Als ik dit nu eens een tijdje kan volhouden. Hier en daar wilde ik wel even stoppen voor een foto, maar deed dit niet. Ik moest presteren, daarbij past geen oponthoud. De route liep veel beter als dat ik zelf ongerouteerd zou rijden, Westelijk langs Hoorn, waar ik goed door kon rijden, door plaatsjes met illustere namen als Zandwerven, Aartswoud en Spierdijk. Het is een mooi gebied. Het land van Pé door. Zo reed ik in Middenmeer over 'Boulevard de Pé'.

Mijn gedachten dwaalden af naar ruim 35 jaar gelden, toen ik fietste op mijn 'Roadrunner' tussen Slootdorp en Middenmeer en daar een meisje met mij meefietste. Waarom was ik toen zo verlegen? Ze zag er leuk uit en was ook leuk, maar ik durfde niets te ondernemen. In Wieringerwerf deed ik een vreselijke ontdekking. Ik ging helemaal geen Ronde Zuiderzee doen. De Wieringermeer was namelijk vroeger onderdeel van deze zelfde Zuiderzee. Ik had daar dus omheen moeten fietsen. Geen seconde aan gedacht. Er blijft dus wat te wensen over. Na bijna 70 kilometer doemde de Afsluitdijk op. Het was inmiddels kwart voor 9 en ik gunde mij een korte pauze. Wat eten, wat drinken en een sanitaire stop. Iets na 9 uur reed ik de dijk op. Onderweg stond elke paar kilometer een busje van mensen die glasvezelkabel aan het leggen waren. Met perslucht wordt dit door de pijpen geblazen. Ik had dus steeds een doel.

Ik stoof Lely voorbij

Om 10 uur stond ik aan de andere kant van de dijk. Door het lege land reed ik via Bolsward en Heeg richting Lemmer.

Bolsward, even op elfstedentocht

Licht oponthoud

Licht oponthoud

Dit was de plaats voor lunch. Om kwart voor 12 kwam ik hier aan. In 5 uur en een kwartier 147 kilometer gereden, inclusief een kwartier pauze, niet slecht. Marcel Beekmans genoot hier van 'Black Angus', daar hou ik niet zo van, dus ik ging naar de visboer. De visschotel die hij op tafel zette deed echter meer aan oliebollen denken,, wat een vette hap, bah. De 'coleslaw' was nog het lekkerst. Hier had ik de keuze, ik besloot om Flevoland te mijden.

Blokzijl (of Vollenhove)

Via Blokzijl en Vollenhove kwam ik aan bij Genemuiden, waar we met de Oliebollentocht van 2012 met z'n allen waren overgestoken. Verder bij Kampen de IJssel over richting Elburg, een prachtige route met aankomst midden in het vestingstadje. Ik had inmiddels heel veel behoeft aan ijs, en dat hadden ze daar. Natuurlijk fiets ik inmiddels iets minder gemakkelijk na ongeveer 220 kilometer, maar het tempo bleef er goed in. Nog steeds reed ik meestal boven de 30. Schaatsers houden daar niet van, die willen rondjes onder de 30, maar bij mij begon het juist te wringen wanneer ik 29,7 op de kilometerteller zag staan. Verder richting Harderwijk, prachtig fietsen langs 'Strand Horst'. Hier had ik toch mooi uitzicht op de voormalige Zuiderzee, gereduceerd tot randmeer. Ik zou namelijk tijdens deze route de voormalige Zuiderzee nauwelijks zien, allen op de Afsluitdijk, bij de randmeren en bij Amsterdam kon ik blikken werpen op de restanten van dit roemruchte water.

Na een laatste pauze nabij Spakenburg, waar ik de geuren van bakkerij 't Stoepje' opsnoof, reed ik in een iets rustiger tempo verder. De knieën begonnen een beetje op te spelen, maar gemiddeld iets onder de 30 is nog steeds niet slecht. Klokslag 8 uur, na 324 kilometer (kilometerteller, 324,0, GPS 323,9), parkeerde ik de fiets weer voor de deur in Zaandam. Eindelijk is het gelukt. Na 52 jaar en 344 dagen heb ik mijn eerste ronde rond het IJsselmeer (Zuiderzee?) erop zitten. Het werd tijd.
Deze tocht was zo veel gemakkelijker dan de tocht afgelopen zomer, toen ik voor het eerst de 300 kilometerbarrière slechtte. Desondanks ben ik trots op mijzelf...

De 500 van LOL laat ik aan mij voorbij gaan, dit is wel even genoeg..

Twee mannen met een electrische fiets

Nadat diverse motorrijders mij al een motorgroet hadden gebracht en een auto al vrolijk naar mij geclaxonneerd had kwam ik op de Hempont aan. Daar stonden twee heren te wachten naast hun fiets met plastic tasjes van de 'fietsenwinkel.nl'. Of er een motor inzat? Nee, ze kenden Alleweder wel. 

Ze bleken te werken bij een bedrijf dat electrische ondersteuning in bestaande fietsen kon inbouwen. Of ik interesse had? De zwaardere ondersteuning tot 45 km p/u kon op verzoek zonder blauwe kentekenplaat geleverd worden..... Ik was dan niet verzekerd werd mij vermeld. Mmmm, ik zie de snorfietsellende zich al verplaatsen naar de speed ebikes. 

Overigens vonden ze bij het kijken in mijn fiets dat er wel veel speling was bij de stuurstang. Nu vond ik dat zelf ook al. Met de handleiding van vm.nl erbij de stang gecontroleerd, maar dat zat eigenlijk nog goed. Een andere moer bleek bij het controleren echter losgelopen (alweer één, na mijn loslopend voorwiel). Ook deze weer net op tijd vastgezet.... Weer een ongeluk voorkomen!