Klein onderhoud in Dronten

Hoewel 'De Bak' staat te glimmen in de garage van Velomobiel.nl, was er naar mijn mening toch wat onderhoud nodig. Er waren wat kleinere zaken die ik graag nagekeken wilde hebben. Ook omdat ik het plan heb om in mei een wat langere tocht te gaan maken. 

Wat ik graag wilde laten nakijken was:

• Afstelling derailleur voor.
• Ruimte in stuurstang.
• Snerpend piepende remmen.
• De sporing. 'De Bak' rolde al enige tijd niet lekker uit en trapte zwaar (of ligt dat aan mij) en ik verwachtte toespoor.

Verder wilde ik graag een stuurlijn laten installeren.

Na de prachtige donderdag was de weersverwachting voor vrijdag helaas niet zo mooi. Late kou zou het land overspoelen samen met regen, bewolking en wind. Ik wilde vroeg vertrekken, het zijn toch ongeveer 85 kilometers. En er moet toch een beetje tijd zijn om alles te controleren. 's Nachts werd ik al om 4 uur wakker. Ik hoorde nog geen regen en wind. Mmm, zal ik opstaan en om 5 uur gaan rijden.  Misschien toch wat vroeg. Uiteindelijk om 5 uur uit de veren, en om 6 uur op weg.  Het was nog steeds droog. En gelukkig bleef het ook grotendeels droog tot Dronten. Onderweg kwam ik bij Muiden rond een uur of 7 een gele, ik vermoed, Strada tegen, en even later op de Hollandse Brug nog een oranje Quest. Na Almere-Haven kwam ik vervolgens nog een ligfietser tegen. Geen slechte score.

Iets na 9 uur in Dronten, maar ik moest het laatste stukje toch nog weer even zoeken. 

Op de brug

Het was rustig op de zaak. Alleen Jos en Allert waren er met een stagair uit Frankrijk. Zijn doel is een aantal onderdelen te verbeteren en eventueel van kunststof te gaan maken..
Tijdens het 'voorgesprek' stelde Jos voor een kleine algemene servicebeurt te geven. Daar was ik het helemaal mee eens. Ik heb er ruim 8000 kilometer opzitten en de winter was ook niet heel fijn.
Het eerste was Jos meteen meldde was: je kuip valt naar voren, dat passen we meteen aan. Nou was dat eigenlijk nooit anders geweest. Maar een draai met de sleutel, en hij blijft staan (zie foto) Sommige zaken zijn zo eenvoudig. De voorwielen gingen eraf, de veren werden gesmeerd, de wielen werden gecheckd, de sporing aangepast (er was 4 mm toespoor), de derailleur gesteld. Er was nog een lampje los. En de stuurkabel werd geïnstalleerd.
Rond de middag was alles weer klaar, en je merkt het verschil..De fiets loopt fijner, het bochtenwerk is verbeterd en ik ben weer helemaal blij. Alleen de remmen piepten nog meer dan voorheen op de terugweg. Maar inmiddels is dat ook weg. En, door de uitleg van Jos, weet ik nu ook, dat het alleen maar irritant is, niet erg.

Jos, heel hartelijk bedankt voor de servicebeurt en het gezellige geklets met uitleg. De stuurlijn bevalt super.

Ligfietsersbuik

Afgelopen vrijdag ben ik bij Velomobiel.nl geweest voor klein onderhoud. Maar dat komt later. Waar ik het met Jos op een gegeven moment over had was: Ligfietsen en je figuur. Sinds dat ik weer veel ben gaan fietsen ben ik misschien 4 kilo afgevallen. Ik had gehoopt op wat meer. De eerste reactie is natuurlijk: let op je voeding. En daar heeft iedereen natuurlijk hartstikke gelijk in. En toch begrijp ik het niet. Ik ben geen grote eter, snoep weinig, met één uitzondering: ik hou van een lekker Belgisch biertje of een wijntje. Niet elke dag, wel regelmatig. Sinds twee jaar rijd ik 8 a 10 duizend kilometer per jaar op de fiets. Ik moet dus meer gebruiken als daarvoor, maar ben in die tijd maar een paar kilo kwijtgeraakt. Jos vertelde over iemand die op zijn blog bijhield hoeveel kilo hij als beginnend ligfietser afviel. Hij hield hier na enige tijd mee op, mogelijk omdat het tegenviel.
Een ander fenomeen is de ligfietsersbuik. Vanwege de positie van de ligfietser en de velomobilist worden buikspieren nauwelijks getraind. Ligfietsen is geen goede training voor je hele lijf. Dit in tegenstelling tot, denk ik, roeifietsen, waarbij een veel groter deel van je lijf gebruikt wordt. Gevolg hiervan is dat je je buik nooit kwijtraakt. Sterker, het zou wel eens aanleiding kunnen geven tot een echte ligfietsersbuik, omdat overtollig lichaamsvet zich op die plekken ophoopt die niet gebruikt worden gedurende werk of sporten.

Seiran van stal

Prachtig weer, geen wind, een dag om de Seiran weer eens in de wei te laten. Hij was dit jaar nog niet buiten geweest tot gisteren. Toen kwam Erwin langs, een vriend uit de middelbare schooltijd. Hij heeft geen ligfiets, maar is zich aan het oriënteren. Twee weken geleden is hij naar de opstapdag geweest in Assen, en kwam daar op het spoor van de Greenmachine. Hij had meteen een afspraak gemaakt bij Tempelman en een daar proefrit gemaakt. Het viel hem heel erg tegen. Hij had het idee dat de fiets erg stroperig reed. Bovendien zat er speling in het stuur. Hij constateerde zelf dat de banden zacht waren, maar volgens de Ligfietsshop zou dit horen bij de Greenmachine. Nu weet ik niet precies wat voor banden er omheen zaten, maar zachte banden zijn mijns inziens nooit goed (muv op onverharde wegen). In ieder geval was hij hevig teleurgesteld en gedemotiveerd. Gisteren dus mijn kans om hem een oppepper te geven. Een ligfietsritje op harde banden. We hebben niet al te ver gereden, eigenlijk maar een klein rondje, maar volgens mij is zijn enthousiasme weer een beetje terug. En mijn enthousiasme ook, vandaag, met dat heerlijke weer, met korte broek en korte mouwen weer eens gewoon een lekker rondje van een kilometer of 25 gemaakt. Zo'n open ligger is toch ook wel heel lekker, misschien komende week maar weer eens wat meer kilometers op de cabrio......

Sjalie kleurvast?

Vandaag de eerste regendag met Sjalie. Ik maakte mij zorgen of ik niet met oranje of blauw haar op het werk zou verschijnen. Mijn zorg bleek ongegrond. De Sjalie is hartstikke kleurvast.

Foto gejat van ligfiets.net

Velomobiel vs Peugeot 107

Naar aanleiding van een opmerking met betrekking tot de prijs van een velomobiel versus een Peugeot 107 van Quezzzt toch eens even in de materie gedoken. Een globale vergelijking:

Ik ga uit van 5 jaar gebruik.

Nieuwe Peugeot 107 is er vanaf ongeveer € 9000.

• Brandstof: De Peugeot rijdt ongeveer 1 op 20. Bij 10.000 kilometer per jaar is dat 500 liter, is ongeveer 875 euro per jaar.
• Wegenbelastingvrij.
• Verzekering: ongeveer 300 euro per jaar WA-verzekering (inclusief no-claim).
• Per jaar 500 euro onderhoudskosten.
• Inruilwaarde na 5 jaar maximaal 4000 euro (ANWB koerslijst).

Kosten Peugeot na 5 jaar: 9000 + (5x875) 4375 + 1500 + 2500 – 4000 = 13.375 euro.

De Strada/Quest is er vanaf ongeveer € 6000

• Geen wegenbelasting
• Geen brandstofkosten
• Per jaar 250 euro onderhoudskosten
• Inruilwaarde na 5 jaar ongeveer 4000 euro

Kosten Velomobiel na 5 jaar: 6000 + 1500 – 2000 = 5500 euro.

Na 5 jaar kan je van het verschil in kosten een nieuwe Peugeot 107 kopen!

Natuurlijk is gaat deze vergelijking mank. Je kan er niet met z'n vieren in en een velomobiel is zeker geen vervanger voor een auto.

Misschien vergeet ik van alles, maar voel je vrij om je opmerkingen over dit vergelijk toe te voegen. 

Vrijwiel Solo

Gisteravond richting Utrecht bij de onderdoorgang naar Breukelen kwam ik een echte Vrijwiel tegen. Absoluut niet mijn type velomobiel. Ik hou van meer gelikt afgewerkte producten, maar het was wel een velomobiel. Ik begreep van de velonaute dat er zelfs een Vrijwiel duo is, zie hier. De velo is gemaakt van een kunststof dat het uiterlijk heeft van golfkarton. Ik heb niet naar de verdere technische specificaties gevraagd. Zo'n zeiltje tegen de regen, lijkt mij niet echt aerodynamisch. Hetzelfde geldt voor de open ruimte achter haar hoofd. De spiegeltjes daarentegen zijn weer goed verzorgd. 

Het leuke van bijvoorbeeld een velotilt vind ik dat het echt een ander concept is. Deze Vrijwiel lijkt mij niet vernieuwend, maar misschien vergis ik mij.

Aan de velonaute natuurlijk veel snelle en veilige kilometers gewenst.

Overigens kwam ik onderweg twee zilverreigers en één lepelaar tegen.

's Avonds naar een optreden van Op Sterk Water geweest. Fantastisch optreden, absolute aanrader.

IJzig Paastreffen

Het was ijzig, alle dagen was het 's ochtends dik onder nul.  

Op de heenweg, ijs aan de dijk tussen IJburg en Muiden

Op hetzelfde dijkje waren de schapen bijzonder nieuwsgierig naar de Strada (en naar mij). 

 De gemeenschappelijke ruimte op 't Boerenerf in Woudenberg

Questen, Mango's, Nazca's, Challenge's, M5's, Strada's en zelfbouw, overal verspreid over het terrein.

Onze Zuid-Afrikaanse vrienden waren ook weer vanuit Londen overgekomen. Misschien wel de meest bijzondere fietsen, allebei zelfbouw. Ze hebben plannen voor nieuwe, kortere ligfietsen.

Bananen ..............

Het weer ziet er verraderlijk mooi uit.

Op de zondag was er de keuze uit een kortere tocht van ongeveer 45 kilometer, en een langere tocht van ongeveer 85 kilometer. De langere tocht bleek vooral een velomobieltocht te worden met een enkele dappere roeifietser. Het koffiepunt was pannenkoekenhuis Rhijnauwen.

De lange tocht ging via de Amerongse Berg naar Amerongen. Voor mij was dit een eerste echte klim met een velomobiel. Dat valt niet mee. Er waart iemand rond op internet de Alpe Huzes met een velomobiel wil doen. Is die wel helemaal goed bij zijn hoofd. Ik zou in ieder geval een aantal kunstknieën bestellen.
De berg af ging met hoge snelheid. Dat ik de dag ervoor had ik mijn oude snelheidsrecord al verbroken naar 59 kilometer per uur. (Een verbouwereerde wielrenner vroeg mij hoe gard ik ging en of ik bijgetrapt had. Dat had ik niet. Hij had mij overigens bergop ingehaald.). vandaag ging het nog wat harder: 63 kilometer per uur. Ik kwam er achter dat boven de 60 km p/u alleen hele kilometers worden weergegeven.

Na Amerongen langs de rivierdijken via Wijk bij Duurstede richting Houten en naar het pannenkoekenhuis.

Plaspauze bij Wijk bij Duurstede

Donkere luchten, soms een sneeuwbui

Na 56 kilometers kwamen we eindelijk bij het pannenkoekenhuis. Ik was heerlijk rozig.

Geen fietsen plaatsen ...............

Dwars over de Utrechtse Heuvelrug weer terug. Dit was de laatste afdaling.

Bospad bij Den Treek.

 's Avonds uitgebreid gekletst en gekaart. Eindeloos 'Take Five' gespeeld. Daarnaast 'Van hier tot Lutjebroek. Een topografisch spel dat ik als geograaf wel even dacht te winnen. niet dus........

Het Henschotermeer, vlakbij de accommodatie.

Bij deze wil ik ook alle organisatoren van harte bedanken voor alle wat ze hebben gedaan om dit Paastreffen perfect te laten verlopen. Verder alle aanwezigen voor de gezelligheid. Tot het Herfsttreffen!