Fietsweekend Betuwe 2021

Beste ligfietsers en velovaarders, 

Graag willen wij jullie uitnodigen om weer eens gezamenlijk bij te kletsen in het weekend van 24 - 26 september. We wonen inmiddels ruim een half jaar op onze nieuwe stek. Er moet nog veel gebeuren, maar er kan ook al veel. We zouden het daarom leuk vinden de ligfietsers weer eens te ontmoeten, als dit natuurlijk veilig kan volgens de dan geldende corona regels.

Jullie zijn vanaf vrijdagmiddag  tot zondagochtend welkom. Slaapplekken zijn te vinden door het huis heen, in de grote schuur of met een tentje in de tuin. 

Zaterdag gaan we met z'n allen een mooie tocht maken in de omgeving. 

Na de toertocht kan er worden geborreld en eten we gezamenlijk. Zaterdagavond mag het weer laat worden. 

Na het ontbijt zondagochtend sluiten we het weekend af.

Mocht je liever in een B&B willen overnachten, dat kan ook. Er zit er één bij ons aan de overkant van de weg:  Bij Bokkie. 

Om je in te schrijven zie: Ligfiets.net

Velomobiel showroom Rijswijk gld

Schitterende oldtimers getoond in velomobiel showroom Rijswijk. Kom snel een proefrit maken in een prachtige fietsomgeving!

Ter voorbereiding op onze vakantie hebben wij onze fietsen maar even binnen gezet, kunnen we morgen rustig inpakken. We gaan eerst richting Zeeland, daarna via Brugge en Antwerpen richting Maastricht. Van daar af weer richting huis. We doen rustig aan.

Fietsschoenenwinkels

Waarom zijn er geen fietsschoenenwinkels?

Jaren geleden deed ik veel aan hardlopen. Als ik dan nieuwe schoenen nodig had ging ik naar de plaatselijke Runnersworld en mijn voeten werden helemaal gemeten. Ik moest op een glazen plaat, mijn loopje werd gefilmd en vervolgens kreeg ik te horen of ik pronerende of anti-pronerende schoenen nodig had. Niet dat dat nu echt helemaal perfect hielp, want uiteindelijk ben ik gestopt met hardlopen in verband met steeds terugkerende blessures. Had ik een aantal maanden getraind, begonnen die pezen weer te protesteren. Uiteindelijk heb ik de handdoek in de ring gegooid.

Ook heb ik veel lange afstands paden gelopen (LAWs). Het hele land in de loop der tijd doorkruist op het Pieterpad, het Pelgrimspad, het Trekvogelpad en het Kustpad om er maar eens een paar te noemen. Voor wandelschoenen ging naar de Bever of een andere buitensport winkel. Daar had je niet alleen schoenen, maar natuurlijk ook rugzakken en tenten en matje. Maar vaak was er wel een gespecialiseerd gedeelte voor schoenen, met verkopers die je uitgebreid hielpen. Vaak was er zelfs een stukje pad aangelegd met een korte helling en natuurlijk wat rotsige stenen. 

Hoe anders is het met fietsschoenen. Toen ik een paar jaar geleden nieuwe fietsschoenen nodig had belandde ik bij Kok in Utrecht. Ik werd geholpen door een vriendelijke mevrouw die er helemaal niets van af wist. En dat snap ik ook, want ze verkocht ze nauwelijks. Ze had misschien 10 verschillende fietsschoenen liggen en daar moest je uit kiezen. Ik kocht een paar Sidi's, omdat ik ze mooi vond en ze ook lekker leken te zitten. En het moesten MTB schoenen zijn, want er zat een SPD pedaal in mijn fiets. Er werd niet gekeken naar voetgrootte en breedte, er werd geen advies gegeven. Fietsschoenen was duidelijk iets voor erbij. Iets wat ze moesten hebben, ook al hadden ze er geen verstand van. Nou dat heb ik geweten. Die Sidi's konden zo lekker aangetrokken worden met een soort van kabelbaantje. Op een keer reed ik naar Dronten om mijn fiets af te geven voor onderhoud. Ik stapte uit en kon bijna niet meer lopen van de pijn. De schoenen hadden veel te strak gezeten. daarna hebben de Sidi's eigenlijk nooit meer helemaal lekker gezeten en ik kreeg nu vaak last van de zijkant van mijn voet. 

Uiteindelijk heb ik geconstateerd dat mijn voeten gewoon iets te breed zijn voor de Sidi's, dus ik had nieuwe schoenen nodig. Eerst maar eens kijken bij Futurum. Natuurlijk hartstikke duur en wat moet je dan. Moet ik 5 keer schoenen laten opsturen en terugsturen. Dan blijf ik de komende tijd wel even bezig. Dus weer naar Utrecht, naar de winkel van Futurum, die was dus dicht in verband met Corona. dat hadden ze wel even op de website kunnen zetten. Toch maar even bij Kok langs, ik vond het weer niks. Ze raadden het Fietspaleis aan in Bilthoven. Ik had daar niet zoveel zin in. allemaal lokale fietsenwinkeltjes langs die misschien een paar schoenen hebben liggen, maar dan net niet in mijn maat. Bovendien werd al aangegeven dat fietsschoenen momenteel schaars zijn, zeker als je maat 43-44 wilt hebben. Uiteindelijk belandde ik bij Mantel in 'The Wall', aan de westkant van Utrecht. Een hele grote winkel, een beetje zoals Bever, met heel veel schoenen, maar daarnaast natuurlijk kleding, fietsen etc.  En ook met iemand die mijn voeten checkte en aangaf dat ik geen brede voeten had, maar ook geen smalle, zoals de Sidi leest. Eindelijk iemand met wat kennis. Ik heb een nieuw paar, een stel Shimano's. Ik heb er nog niet veel mee gefietst, maar het eerste gevoel is goed.

Weekje weg (deel 2)

Na een gezellige dag en avond in Harlingen was het de dag erop weer tijd om te gaan. Het regende ... Buienradar gaf aan dat de regen weg zou trekken dus ik wachtte maar even. Het schoot echter niet op, een uur later regende het nog en de wolk met regen leek precies boven Harlingen te blijven hangen. Dus toch maar op stap, ik zou vanzelf de wolk uit fietsen. Echter, op het moment dat ik op stap ging besloot de wolk met mij mee te bewegen. Nee toch ... Nog even een reiger opgejaagd, die van schrik een net gevangen paling uit de bek liet vallen, de paling is gered, de reiger is mogelijk van honger omgekomen.

Eerste plaats was Franeker (7), weer geschuild en afgewacht voordat ik enigszins droog verder kon. Door naar Leeuwarden (8). Maar weer een pauze genomen om de regen af te wachten. Heerlijk in de kou op een net geopend terras. Welke gek gaat er in deze tijd met deze kou op een terras zitten?

Terras Leeuwarden, garnalen- en kaaskroket

En toen begon het eindelijk op te klaren. Het fietspad op langs de Dokkumer Ee richting Dokkum. Het zal helaas niet mee. Na een aantal kilometer bleek dat men het fietspad aan het asfalteren was, en ik kon er niet langs. De man die de weg aan het asfalteren was, was zeer ontstemd, ik maakten namelijk zijn mooie asfalt kapot. Ja wist ik veel dat dit afgesloten was. De man was behoorlijk boos, dat ik de omweg niet gevolgd had, maar die was niet aangegeven en er kwamen ook steeds meer fietsers aan. Uiteindelijk .. omdraaien en weer 3 kilometer terug pfff. Aan de andere kant van het water vond ik uiteindelijk de weg terug naar Dokkum (9). 

Het beroemde bruggetje

Langs de Dokkumer Ee

In de jaren 80 van de vorige eeuw heb ik het stuk van Bartlehiem naar Dokkum niet geschaatst en heb ik dus niet de Tocht de Tochten volbracht (ik schaatste 'zwart', dus het maakte geen drol uit), maar aan het begin van dit millennium heb ik hem nog wel eens geroeid. 

Na een korte stop in Dokkum, het was inmiddels wat later dan gedacht, door richting het zuiden. 

Ik had een plek gereserveerd op het natuurkampeerterrein in Eernewoude. Het was een mooie tocht dat laatste stuk. Door het Friese Wouden gebied. Veel groen, een voor mij onbekend maar verrassend gebied. 

Uiteindelijk kwam ik aan in Bergum, de plek voor de boodschappen.  Ik stalde mijn fiets en werd aangesproken door 2 jongetjes van een jaar of 7. "Kunt u daar ook mee vliegen meneer?"  Jazeker, dat kan ik. "Dat willen we zien! Maar u heeft helemaal geen vleugels! Dat kan niet." Het ene jongetje stootte het andere jongetje aan: "Kijk naar die sticker (OBT2012), hij kan echt vliegen." 

"Ik moet eerst boodschappen doen", zei ik tegen de jongens. "Wij wachten op u." En na de boodschappen zaten zij gebroederlijk naast elkaar en naast de fiets te wachten. "Ik heb wel een startbaan nodig zei ik tegen de jongens." Een mevrouw naast mij speelde het spel mee en zei: "Die is wel ver weg, over het grote water." Richting Eernewoude zei ik, ja die kant op. Op dat moment kwam de vader van één van de jongens aan. "Jullie zijn veel te ver weg van huis, ik heb jullie overal lopen zoeken. Meteen naar huis nu". "Maar die meneer gaat ons laten zien hoe hij kan vliegen", probeerde het jongetje nog. "Niets ervan, naar huis", riep de duidelijk geschrokken vader. Stiekem vond ik het wel leuk. Het deed mij denken aan hoe ik zelf als 8 jarig jochie met mijn broer stiekem op stap ging op de fiets. En we gingen wel wat verder dan de supermarkt. Ik hou van ondernemende kinderen.

Na de boodschappen was het nog een kilometer of 10 naar de prachtige camping in Eernewoude. Met uitzicht op misschien wel 10 ooievaarsnesten.

Na nog een gezellige avond, lang gekletst met de buren, lekker in slaap gevallen. 

Weekje weg (deel 1)

Zoals elk jaar probeer ik een weekje weg te gaan met 'De Bak'. Even een weekje de vrijheid proeven. Vorig jaar zat het er niet in, niet eens zozeer vanwege Covid, maar omdat ik nog niet hersteld was van mijn ongeval vorig jaar. Nu moest de traditie in ere worden hersteld, al was het maar in Nederland. Dus al tijden geleden vrij genomen en, tevergeefs, hopen op warmer weer. Het warmere en drogere weer is niet gekomen, maar ik ben wel op stap gegaan. Omdat ik in Nederland zou blijven moest ik toch een thema bedenken waar ik de route aan op kon hangen. Het worden de 'Friesche Elfsteden'. Ooit heb ik hem illegaal geschaatst, twee keer geroeid, en nu dan gefietst.

Vrijdag de 14e was de eerste dag. Alles moest nog worden ingepakt, want ik had het druk gehad. Maar zo groot is 'De Bak' nou ook weer niet dus hij was snel gevuld met tent, matje, slaapzak, kleding, toiletspullen en kookgerei. Rond 11 uur ging ik op stap. De eerste dag zou ik rijden naar Elburg, ongeveer 100 kilometer. Eerst de dijk gevolgd richting Rhenen. 

Nog even opgefietst met een meneer uit Alphen aan de Rijn, die drie weken op fietsvakantie ging. Ook hij ging de grens niet over, maar ging de Maas volgen naar Maastricht. Zijn vrouw had geen zin in fietsvakanties, dus hij ging alleen. Goed zo! Het weer was onbestendig, de nevel hing boven de Utrechtse Heuvelrug, maar op de dijk was het droog en scheen de zon zo nu en dan. Het leek alsof ik de regen achter mij liet toen ik de Heuvelrug overstak richting Ede. Het bleef droog. Door richting Harskamp, waar al heel wat treffens geweest zijn. En daar maar eens lekker op een terras gaan zitten. Vakantie! Twee jongedames zaten naast mij. Ze vroegen of ik last had van hun gerook, maar dat had ik niet. Vervolgens wilden ze van alles weten over de fiets. Eén van de twee deed aan wielrennen, maar maximaal 60 kilometer en was onder de indruk van de fiets. Vervolgens de Veluwe over. Het mindere weer zorgt gelukkig ook voor rustig fietsverkeer op de smalle paden. Na nog een pauze in het zonnetje bij Nunspeet kwam ik al snel op de camping aan van Elburg. Natuurkampeerterrein Old Putten. De beheerder begeleidde mij naar mijn plek en moest meteen met mij op de foto. Nog steeds zijn er mensen die een velomobiel heel bijzonder vinden.

Even een rondje door het mooie Elburg. Ik kreeg het idee dat een deel nu niet meer met de fiets toegankelijk is.

Eerst maar eens naar de supermarkt; bier, wijn en natuurlijk avondeten. Een bonenschotel met wat paprika, ui, tomatensaus etc. Het smaakte heerlijk. Ik kwam hier nog een oude roeimaat tegen uit Zaandam, Andrew, even bijgekletst, heel leuk om hem te zien.

Ik was ooit eerder op deze camping geweest, maar hij viel mij nu toch tegen. Het weer was helemaal opgeklaard en de Hoogovens stonden overal verkoolde vleesdampen de lucht in te blazen. Of ik ook wilde, er waren nog heel veel hamburgers, speklappen en spare ribs over die anders de afvalbak ingingen. Verder stikte het er van de kinderen. Daar ben ik echt te oud voor, alhoewel ik nog gebadmintond heb met het zoontje van de buren. Ik voelde mij daar wel een beetje toe verplicht.     

Wat wel fijn is aan deze camping is de slecht weer voorziening. Een fikse blokhut, met een grote luifel. Dat was de volgende ochtend geen luxe. Ik had de fiets net geheel ingepakt toen de hemelsluizen opengingen. Onder de luifel ontbeten, kopje thee erbij en wachten op het droge weer. 

Om kwart voor 10 kon ik op pad. Vanaf Elburg eerst richting Kampen en daarna door richting Genemuiden. Op een gegeven moment had ik het gevoel dat ik op de hielen gezeten werd door de regen, maar ik bleef hem voor en de buien doofden uit. Via Zwartsluis naar Belt-Schutsloot, midden in de Wieden. Daar even aan lekkerbekje verorberd Door richting Giethoorn en langs de Weerribben richting Ossenzijl en door naar Natuurkampeerterrein 'De Landerij' in Scherpenzeel (Fr). De camping was een oase van rust. Bootjes waren duidelijk het thema van deze camping, want er lagen er verschillende op het droge. Rond 4 uur arriveerde Petra. We zouden op deze camping samen kamperen. Nadat we boodschappen hadden gedaan besloten we maar een maaltijd af te halen. Op de hoek van de provinciale weg stond café 'De Veehandel', een oud, vervallen, blijkbaar monumentaal gebouw, wat naar ons gevoel op instorten stond, overal scheuren in de muren. Deze was open en we werden gelokt met het bord: Patat en Schnitzel (meer dan 200 gram): 12 Euro. De eigenaren hadden het pand vrij kort geleden overgenomen en waren eerst maar eens aan het terras begonnen ivm de corona maatregelen. Het was hun vierde opknapproject. De vrouw had dit huis al jaren op het oog en nu hadden ze het dus kunnen kopen. We wilden de maaltijd wel meenemen naar de camping. Dat bleek lastig, want ze hadden geen 'take-away' service. We kregen de borden mee.

Er is al eens eerder over dit pand geschreven op een blog.

Na het avondeten zijn we nog naar de 'Vogelkijkhut voor niet-bestaande vogels van de Rottige Meenthe' gewandeld. Een kunstproject van O.C. Hooymeier. Eén van de vogels was de 'Duitse Reiger', die halverwege de vorige eeuw veel in Nederland voorkwam en te herkennen is aan het marcheren in groepen. Tegenwoordig is het een trekvogel geworden, die je vooral in de zomer veel vindt aan de Nederlandse Kust. Zelf zagen we ook nog een niet bestaande vogel. Ik dacht een kip te zien, zie het water in sprong. Kortom, 'De Zwemkip' is geboren.

Zondag 16 mei 

Vandaag zou ik de eerste van de Elfsteden oppakken. Petra had een appartement gehuurd in Harlingen en daar zou ik ook een nachtje heen.. Maar voordat ik ging rijden moest het eerst een beetje droog worden. Uiteindelijk reed ik rond een uur of 11 weg. De schuimkap opgeborgen .. voor de eerste twee kilometer, daarna begon het opnieuw te druppelen en het was koud. Bah, het landschap was ook niet bepaald fraai te noemen en ik trapte dus door richting Sloten (1), de eerste van de Friesche Elfsteden die ik zou passeren. Ten noorden van Lemmer werd het droog en ik reed heerlijk door naar Sloten. Het mooie stadje. Even een foto en verder, want het werd toch weer donker. 

Het bleef nog droog tot Balk, maar daarna ging het weer helemaal los. Diep weggedoken onder mijn schuimkap reed ik verder. Letterlijk elk bushokje stond vol met fietsers. Ik reed door Gaasterland, een normaal gesproken prachtig fietsgebied, nu troosteloos. Ik kwam in Hemelum, nu meer Hemel-water-um. Richting Starum (Stavoren) (2) werd het weer droog even door het stadje heen en verder. 

Langs de dijk. Er moesten binnen een paar honderd meter een paar schapenhekken worden geopend, en ik maakte mij al zorgen dat ik dat de komende uren moest doen, maar het viel gelukkig mee. 

Net voor de volgende zware bui kwam ik in prachtige Hindelopen (3). Ik parkeerde mijn fiets en kon gelukkig onder een parasol op het terras zitten. Het water kwam met bakken uit de hemel. De uitbaatster maakte zich zorgen, want het regenwater dreigde het restaurant in te lopen. Een lekker soepje maakte mij weer warm. 

Na Hindelopen begon het gelukkig langzamerhand droog te worden en de zon begon zelfs te schijnen. Via Workum (4), en Bolsward (5) kwam ik aan in Harlingen (6). Petra wachtte al vol ongeduld op mij. We moesten namelijk naar de beste bitterballentent van heel Nederland, en die zou om half 6 sluiten. Ruimschoots gered, met een lekker gerstennat erbij op het terras. De zon brandde ongenadig.   

Velomobiel- en ligfietscafé geopend

Vandaag 8 januari 2021 is het velomobiel- en ligfietscafé feestelijk geopend voor leden en aspirant leden van de NVHPV. 

Mocht je in de buurt zijn, schroom niet om langs te komen.

Uitzicht vanuit velomobiel- en ligfietscafe

Indien mogelijk, laat het van tevoren weten. In verband met de huidige pandemie moeten we helaas wel een enkele restrictie toepassen. Voorlopig zijn alleen mensen met een geldig vaccinatie bewijs welkom.

Deze nieuwe ontmoetingsplek ligt in het midden van het land, aan de zuidkant van de Lek bij Wijk bij Duurstede. Ons adres is: Rijnbandijk 62, 4023 AK Rijswijk. Jullie kunnen ons mailen via: wpompert@dds.nl. In de toekomst kan er ook overnacht en mogelijk zelfs gekampeerd worden.

Vanmiddag kwam de eerste bezoeker langs. Jullie kunnen raden wie het was...

Inmiddels zijn ook Roef en Erwin langsgeweest.

Alexander heeft inmiddels ook een review achtergelaten:

☕ in Rijswijk Gelderland.  Wilco en Petra  ontvingen mij vriendelijk en gastvrij. Na een rondleiding door hertog Wilco in een sfeervolle woning met een prachtig uitzicht uit de woonkamer gingen we naar de keuken. Hertogin Petra  had lekkere koffie en een plak feeststol in de keuken klaar staan. Na een gezellige tijd was het weer tijd om naar huis te gaan. score  5 sterren 🌟🌟🌟🌟🌟 voor een geslaagde rust punt in het midden van het land. Bedankt en groeten van Alexander

Inmiddels zijn Ramses en Rembrandt ook langsgeweest. Rembrandt had zelfs een fles Mezzocorona meegenomen. Ik hoop op Finicorona.