Fietsvakantie Frankrijk - Deel 4

Vandaag de koninginne-etappe, ik zag er naar uit en er tegenop. Letterlijk, want de heuvels waren in zicht. Eerste doel vanuit Gravelines was Cap Griz Nez, daar waar Het kanaal het smalst is. Ik wilde eerst nog even naar de kust, helaas kwam ik niet tot aan het strand. Het weer was beter, maar er was nog veel bewolking. Later op de dag zou het steeds beter worden. Twee IJslandse pony's kwamen voorbij, maar schrokken helemaal niet van 'De Bak'. Ze kwamen zelfs snuffelen aan de fiets toen ze dichtbij waren. Niets geen gestijger, niets op hol slaan, maar geïnteresseerd. Zo mag ik meer paarden tegenkomen. Richting de heuvels, met een grote boog om Calais heen. En ineens ben je in de heuvels. En het viel over het algemeen niet tegen. Mijn kleine blad voor wilde alleen nog steeds niet. Gedraai aan de stelknoppen bij het stuur had niets opgeleverd. De enige manier om de ketting op het kleine voorblad te krijgen was vanaf het grote blad met een zwieperd naar het kleine blad. En toen vloog natuurlijk de ketting eraf. Nog niet eerder gehad, maar het was een klusje van niets en ik had een hele zwik plastic handschoentjes mee. De schade bleef beperkt. Verder omhoog, niet snel, maar wel gestaag. Hilariteit en verbazing in de dorpen. In de verte zag ik de vuurtoren van de kaap al en rond half twee stond ik er, na 60 kilometer fietsen.

Selfie

Het eerste doel was bereikt, na 507 kilometer. Een soort van 'einde Frankrijk'. In de verte zag je Engeland liggen. Het weer was opgeklaard, heerlijk voor een korte pauze en een snack. Zoals je hier op de foto ziet was ik al flink rood. Dat zou ik later nog voelen. Ik had geen moment aan zonnecrème gedacht.

En nu verder, maar hoe. Ik had geen route van hier naar Ieper, mijn volgende doel. Dus maar eens ouderwets de kaart op de motorkap en plaatsen in de Garmin ingeven om te gaan routeren. Nou, dat heb ik weer geweten. Eerst de heuvels over, tot 150 meter hoogte. Een paar keer gelopen, maar het viel mee. Verderop werd ik een onverharde weg opgestuurd, dat maakte mij ook al niet blij. 

De veerpoot begon ernstig te kreunen en ik maakte mij al zorgen over ernstige pech in Frankrijk. Olie deed wonderen, voor tijdelijk. Meer olie erbij hielp weer even. Ik ben er mee thuis gekomen. Verder in oostelijke richting naar Ieper. Eindelijk geen wind tegen. Soms hoge snelheden in de heuvels, maar mijn maximum van 66 kilometer per uur vond ik met zijwind spannend genoeg. 

De laatste echte kuitenbreker was de plaats Cassel, gelegen op een hoge heuvel, met een bijzonder steile weg omhoog. Lopen geblazen. Maar toen was het nog maar 25 kilometer naar Ieper. Ik kwam er rond 9 uur aan, na 175 kilometer. Moe, maar zeer voldaan. Mijn tentje opgezet en de stad ingegaan om nog wat te eten. Mijn doel voor de dag meer dan bereikt.

Stadspoort Ieper

Camping Ieper

Ieper by evening

Stukje track gegevens

Hoogteprofiel