Noordelijke velomobieltocht - Reisverslag

Afgelopen weekend ging een andere wens in vervulling: De Noordelijke Velomobieltocht. Ik heb lang getwijfeld. Zou ik wel gaan? Maar ik heb wel zin in de uitdaging. De twijfel betreft vooral mijn knie, die dik blijft en instabiel en soms pijnlijk voelt. Ik zou alleen gaan, Erwin had na de Oliebollentocht ook wat last gekregen van een opspelende oude blessure. We zijn allemaal mensen met een geschiedenis aan het worden!
Gedurende de week had ik al een adresje van Vrienden op de Fiets opgezocht. Het B&B adres waar de 'andere' Noord-Hollanders verbleven was vol, omdat de meesten een eigen kamer wensten, volgens de eigenaren :-). Ik had het adresje geboekt onder voorbehoud, maar dat was geen probleem, als ik het 's morgens nog maar even wilde laten weten. In de loop van de week merkte ik al dat ik steeds meer naar deelname toegroeide.

Heenreis

Toen ik de gordijnen zaterdagochtend opendeed was het prachtig weer. Ik had besloten rond een uur of 9 te vertrekken voor de pont van 9.10. Alles ingepakt en op stap. De eerste tegenslag had ik op de pont, de MP3 deed het niet en het lukte ook niet om de koptelefoon op de telefoon aan te sluiten. Geen muziek onderweg, ongezellig.
Het was fris, zodanig fris dat de wegen glad waren, zelfs in Amsterdam. Bij IJburg de 'Vrienden' gebeld met de mededeling dat ik verwachtte er om 18.00 te zijn.

Gladde wegen, zelfs in Amsterdam

Fietsbrug over Amsterdam Rijn kanaal

Het was mijn bedoeling om langs de prachtige IJmeerdijk naar Muiden te rijden, maar daar zag ik vanwege de mogelijke glijpartijen maar vanaf. Ik had een route uitgestippeld via de optie 'LF en Knooppunten' en die hier en daar een beetje aangepast. Bij de 'Hollandse Brug' besloot ik echter, afwijkend van de route, de dijk te gaan volgen. De matige wind was zuid-west, ideale omstandigheden op de dijk leek mij. Dat hield na 300 meter al op. Het fietspad was opgebroken. Via een tussendoor route kwam ik uiteindelijk bij de Marina aan de dijk uit. Het blijkt dat Almere weer aan het bouwen is geslagen en inmiddels een duingebiedje heeft aangelegd.

Flevoduinen

Het is klein, maar het lijkt op een echt duingebiedje. Als je in de duinen wil wonen kan dat tegenwoordig ook in Almere, aan de Duinweg.
Op de dijk buig je af bij de rode windmolens en daarna gaat het rechtuit.

De rode windmolens

Langs die prachtige 'Lepelaarsplassen' en 'Oostvaardersplassen'. Ik weet dat heel veel mensen het niet met mij eens zijn, maar ik vind Flevoland één van de mooiste provincies van Nederland. Bos, water, prachtige fiets- en wandelpaden door de natuur en nu ook nog duinen ...

Lepelaarsplassen

Na het passeren van die eeuwige lig-in-de-weg Lelystad langs de Maximacentrale en een enorme rij windmolens de Ketelbrug over de Noord-Oost Polder in. Van een afstandje zie je het nieuwe windpark nabij Urk al gebouwd worden. Wat een hoge palen.

Maximacentrale

Windmolens met Ketelbrug op de achtergrond

De Noord-Oost Polder vind ik altijd een bijzonder gebied. Het is een plek waar de tijd stil gestaan lijkt te hebben. Ik kan mij zo voorstellen dat het er 60 jaar geleden net zo uitzag. Klassieke huizen en veel agrarisch gebied. De dorpjes geplaatst volgens de, uit 1933 stammende, theorie van Christaller,één van de geografische staaltjes.

Korte stop 

Oude haven van Schokland

'Fietspad' nabij Schokland

Inmiddels was het water op, ik had te weinig meegenomen, dus er moest een stop komen en die vond plaats in Marknesse bij Danny's. Ook daar weer het gevoel van 50 jaar terug, een foto in de stijl van Ed van der Elsken kan er zo gemaakt worden. Jongens in gebruikte overalls van lokale spuiterij nemen een lunch en vinden zo'n velomobiel wel leuk.
Inmiddels kwam het 'oude land' weer in beeld. Achter de hoofdweg naar Steenwijk langs kwam ik door het bekende gehucht 'Nederland'.

Nederland

Nederland

Verder richting Steenwijk kwamen de eerste 'heuvels' in zicht, een glooiend gebied en daarna de 'afdaling' naar Steenwijk.

Glooiende land nabij Steenwijk

Nadat ik de snelweg gepasseerd was, zat ik in de provincie Drenthe. Nu staat Drenthe bekend als fietsprovincie, maar ik heb die kilometers lange rammelende klinkerwegen vervloekt. Van die nare harde bolle klinkers met grove steentjes erin. Ruim dat toch eens een keer op. Maar, ik heb ook een heel mooi stuk gefietst. Door het Drents-Friese Wold. Een mooi geasfalteerd fietspad, wat echter wel wat bevuild was geraakt door de recente windrijke periodes.
 

Drents-Friese Wold

Drents-Friese Wold

Ik kwam zelfs nog even in de provincie Friesland terecht, het werd dus een 5-provinciën tocht. De laatste 15 kilometer vonden plaats in het donker. Om 18.04 arriveerde ik bij de 'Vrienden' aan de Anreperstraat, 4 minuten later dan op IJburg geschat. En die 4 minuten had ik verloren in een wirwar van wegen rond een zorgcentrum op 1,5 kilometer van de bestemming. De fiets achter zetten was nog een beetje een uitdaging, vooral om de gelcoat niet te beschadigen door het nauwe poortje heen.
Ik was moe, en was heel blij dat ik het tuinhuisje mocht gebruiken. Een plek voor mezelf, met douche/toilet, een keukentje, een bankje en een tafel. Riant, gaf me de mogelijkheid om even bij te komen. Een paar biertjes gehaald bij de AH. Lopen leek mij goed voor mijn knie, maar ik had nauwelijks last. Ook even Wim Schermer gebeld en die bleek met de 'andere' Noord-Hollanders op weg naar een restaurantje in het centrum van Assen. Ik besloot om wat af te halen bij de Chinees. Uiteindelijk bleek de 'bende van Wim' daar ook gegeten te hebben en hebben we elkaar op een paar minuten na misgelopen. Ik vond het niet erg, na anderhalf biertje en het eten ben ik ingestort. De volledige Chinese maaltijd heb ik opgegeten, dat  komt niet vaak voor..
Totaal vandaag, 191 kilometer.

De Tocht

Toen ik de gordijnen opentrok bleek het weer helaas wat minder, het was grijs en het miezerde. Er zou kans op sneeuw zijn, mogelijk enkele centimeters. Het was mijn bedoeling na de tocht richting huis te rijden, maar sneeuw zou mij er van weerhouden. Ik kon zo opbellen voor een extra nacht tuinhuis. Geweldig! Na een heerlijk ontbijt ben ik rustig aan vertrokken. Wat mij altijd opvalt is dat ik na een zwaardere inspanning minder last heb van mijn knie. Waarom, ik heb geen idee. Maar ja, om nou elk weekend 400 kilometer te gaan rijden....  Om ongeveer kwart over 10 was ik bij David. Er stond al een hele armada en het was beregezellig binnen. Er waren ruim 20 rijders. Wat mij opviel was de afwezigheid van de LOLbroeken. Tijdens de OBT sloegen ze zich op de borst dat zij zo'n groot deel van het deelnemersveld  uitmaakten, nu schitterden zij door afwezigheid (of hoort Peter toch ook nog bij de LOL).

Klaarmaken voor vertrek

Voor mij is de Noordelijke Velomobiel Tocht een alternatieve Oliebollentocht, één van de klassiekers in velomobiel land. Om 11.04 reden, nadat David alsnog zijn accu had gemonteerd weg. Een prachtige ronde. Waar je bent, geen idee. Veel over mooie fietspaden, alhoewel ook deze nog niet schoon gemaakt waren. Hier bleken in sommige gevallen die weinig manoeuvreerbare Questen in het voordeel als er tussen paaltjes door gereden moest worden.

Het hekje was goed te doen met een Quest.

Het miezerde

Wilfred

In Westerbork, in de Drentse Hooglanden (???),  werd de appeltaart stop gehouden. Voor vertrek en de stop zijn eigenlijk de meest sociale momenten. Tijdens de tocht zit iedereen maar onder z'n kappie (ik ook). Je kan meestal niet naast elkaar rijden.

Bij de stop

Via het openluchtmuseum dorp Orvelte reden we weer terug in de richting van Assen.

Draaien voor een onverhard pad. 

Rammelen door historisch Orvelte

Na de tweede lekke band, net voorbij het plaatsje met de naam Amen, besloot ik door te rijden. F-lites zouden tijdens een tocht verboden moeten worden. Om het beginpunt van mijn terugtrack te vinden, was het echter toch het handigste om terug te rijden richting het huis van David. Toen ik daar even een snack nam kwam de groep al aanzetten.

Globale route

Terugreis

Om een uur of 4 reed ik uiteindelijk weg. Het was nog licht, maar het regende licht. Later kreeg ik ook nog wat natte sneeuw, maar heb er geen last van gehad. Mocht er meer sneeuw gaan vallen, dan kon ik eventuuel nog bij Belle en Dave overnachten. Hadden zij via mijn blog aangeboden, heel lief! Er was vrijwel geen wind. Ik had de MP3 speler weer aan de praat gekregen en had heerlijk de muziek op de kop. Eerst een heel stuk langs de Drentse Hoofdvaart, langs Bovensmilde, Smilde en Hoogersmilde. Nog even de Vrienden gebeld dat ik richting Zaandam reed en dat ik verwachtte rond middernacht thuis te zijn. Het reed heerlijk door. De route was de 'Makkelijk Doorfietsen' route en zou ongeveer 170 kilometer zijn. Bij Diever rechtsaf, de onverharde stukken daar maar even gemeden en weer over de eindeloze klinkerwegen langs plaatsen als Wapserveen richting Steenwijk (17.45). Daar langs de hoofdweg richting Blokzijl (18.30) en de Noord-Oost Polder in. Ik maakte mij wel wat zorgen. Je hebt hier lange rechte wegen, die niet allemaal een fietspad hebben. Gelukkig viel het mee. Cafetaria Danny's in Marknesse deze keer voorbij gereden, het zag er binnen gezellig uit en het deed me even verlangen om binnen te zijn. Verder richting de Ketelbrug waar ik rond 19.30 was.

Maximacentrale by night

Daarna een kleine inzinking, even een paar korte stops, onder andere bij de Maximacentrale die 'koninklijk blauw' is verlicht. Vervolgens dat ellendige Lelystad weer door, maar eenmaal op de dijk kan je weer lekker door rijden. De Oostvaardersplassen lagen er helemaal vlak bij en er hing een licht damp boven. Prachtig, zo in het donker rijden. Eén van de 'andere' Noord-Hollanders zei nog dat hij het geestdodend vond, dat is het ook, maar het is ook heel ontspannend. Ik besloot opnieuw de track niet te volgen, maar weer via de dijk te gaan. Dat rijdt wel zo lekker. Anders zou ik mogelijk door onbekend gebied moeten rijden en dat kan ophouden. Via de de 'Hollandse Brug' en IJburg kwam ik uiteindelijk om 23.45 bij de pont aan, die mij het Noordzeekanaal moet overzetten. Dat was even een kwartiertje wachten, om 00.10 was ik weer thuis, 10 minuten later dan in Smilde aangegeven. Op tijd rijden blijkt heel goed mogelijk met een velomobiel.
Totaal vandaag 242 kilometer, een record voor mij, en mijn knie, die voelt steviger en stabieler ....

Totaal over 2 dagen, zowel volgens de GPS als de kilometerteller: 433 kilometer.

Bedankt!

David voor de organisatie!
'Vrienden op de Fiets' voor het verblijf!  
Alle medefietsers voor de gezelligheid!