Paastreffen

Goede Vrijdag

Eén van de gezelligste weekends van het jaar is weer voorbij, het Paastreffen. De organisatie stond dit jaar wat onder druk, maar Rob heeft er voor gezorgd dat alles helemaal op zijn pootjes terecht is gekomen. Dank je wel Rob!!!

Dit jaar niet op de fiets wegens verschillende kleine blessure, dat is een teleurstelling, want het erheen fietsen is echt een onderdeel van het treffen. Toch fietste ik een beetje mee dit jaar. Via de whatsapp kwamen continu berichtjes binnen van Marcel, Gerrit, Elmi, Marjolein en Rob die onderweg waren. Vooral de foto met de koekjes inspireerde mij. Sterker nog, ik ben zelf nog in de auto gestapt en dacht naar Marjolein en Rob toe te rijden om ze te gaan halen. Nadat ik de Tomtom had ingesteld bleek het drie kwartier rijden te zijn, dat ging mij net iets te ver. Ik ben rond het huizenblok gereden en was weer thuis. Maar Marjolein, die lieve schat, had haar Rock cookies meegenomen naar het Paastreffen en daar heb ik er later toch nog één van mogen proeven.

Om drie uur was ik op 't Boerenerf. Vanwege blessure had ik deze keer de Seiran maar weer eens meegenomen. Leuke kans om daar ook weer eens mee te rijden. Natuurlijk wilde ik voorzichtig aandoen, en ik zou wel zien. Bij aankomst is alles weer als vanouds. De eerste mensen waren net aangekomen. En dan loopt het langzamerhand vol. De tenten worden opgezet, de campers geplaatst, en langzamerhand komen er groepjes of juist solorijders binnen. Elmi had wegens een barst in haar achterbrug onderweg moeten afhaken en was nog even naar Dronten heen en weer gereden (met de auto) om deze te laten repareren. Gelukkig kon zij later ook aanschuiven.
Zelf heb ik 's middags nog even boodschappen gedaan, meteen even getest of het ging op de Seiran. Geen last van mister achilles. Dus kleinere stukken durfde ik wel aan. Alleen die remmen, die doen niet veel.

De eerste avond was het pannenkoeken bakken. Enorme hoeveelheden beslag werden gemaakt door Joyce. Dank je wel! En mensen maar bakken. Eigenlijk ideaal, iedereen bakt zijn eigen maaltje bij elkaar.

En daarna natuurlijk een gezellige avond. Mensen die je maanden niet gezien en gesproken hebt. Ervaringen weer uitwisselen, gewoon gezellig kletsen. Het voelt als één grote familie. Belle was met Dave aan komen vliegen met haar Nimbus 2000, ze kreeg van Marloes bij aankomst een nieuwe toverstok. Ook onze Zuid-Afrikaanse vrienden waren weer overgekomen uit Londen. Ze hadden dit keer zelfs hun moeder meegenomen, maar hun fietsen achter gelaten.

Zaterdag 

Ik heb heerlijk geslapen in de slaapzaal. Geen last gehad van snurkende mensen, geen last van kinderen en volwassenen die 's nachts de boel onveilig kwamen maken. Na het ontbijt waren er een paar mogelijkheden. Er was een paashazentocht, van 115 kilometer, naar Nijmegen heen en weer. Een kleine groep fietsers vertrok om een uur of 10. Marcel - Beekie - Beekmans kwam er achter toen de groep al even weg was. Hij sprong zijn fiets in en ging de groep achterna. Helaas voor hem reed hij eerst de route in tegengestelde richting. Na twee kilometer kon hij dus omdraaien en alsnog op jacht. Bij de pont over de Lek bij Wijk bij Duurstede haalde hij de andere fietsers in. Ligfietstovenaar Mark-Jan reed ook mee. Hij had zijn conditie iets te positief ingeschat, maar kwam natuurlijk ook weer heelhuids terug.

Er was ook een Geocache tocht, opgezet door Toni. Omdat het maar 6 kilometer naar het beginpunt zou zijn, leek mij dat een betere optie. Ongeveer met z'n tienen op stap. De 6 kilometer bleken er 12 te zijn, de 6 kilometer was alleen in vogelvlucht. Maar het ging allemaal goed. Een prachtig pad gereden over de heuvelrug, door de bossen. Omdat de geocache vooral voor kinderen was bedoeld was er gekozen voor een Bob de Bouwer route over 6 kilometer. Er waren echter geen kinderen mee, en je moest de vriendjes van Bob de Bouwer kennen. En daar was Marjolein, zij bleek gelukkig uitgebreide kennis te hebben van de de vriendjes van Bob, anders was het niets geworden. Uiteindelijk bleek het voor ons eigenlijk vooral een wandeling, achter de Geocachers aan, en soms vonden we een huisje van één van zijn vriendjes. Op het einde lag ''De Schat". Leuk om eens te doen. Dank je wel Toni!

Eén van de aanwijzingen 

De Schat

Op de terugweg gaf Belle aan wel voorop te rijden voor een korte route. Helaas ging het routeren op de Garmin niet helemaal volgens plan. Uiteindelijk reden we met z'n drieën terug. Ik op de Seiran, geëscorteerd door twee velomobielen.

Bij terugkomst waren er inmiddels veel meer mensen gearriveerd. Er werd gehaakt, gelezen en gekletst.

Petra had zelfs de tent al opgezet. Wat een mazzel heb ik toch! Maartje en Gerold waren ook gekomen. Leuk! We hebben wel Gerold's speech gemist dit jaar, want die van Jos bleek extreem kort. Ook Rodrigo was aangekomen met zijn trike. Rodrigo zag ik op een gegeven moment met zijn trike in het kantoorgebouw staan, waar ik werk, en we hebben over bijzondere fietsen gesproken. Maar later zag ik hem niet meer. Tot ongeveer twee weken geleden. Hij had een nieuwe werkgever en werkte nu ongeveer 100 meter verderop. Hij komt uit Portugal en heeft door heel Europa gezworven. Jaren in Ierland gewerkt, maar ook in IJsland, Duitsland etc. Ik had hem uitgenodigd ook te komen. Hij maakte zich wat zorgen, omdat hij geen Nederlands spreekt. Maar, met zijn opvallende trike, had hij volgens mij meer dan voldoende aanspraak. Hij had laatst zelf een 250 watt ondersteuning in zijn fiets gezet, om toch ook tegen heuvels op te komen.

Rodrigo en Marjolein

De PaasQuest van Victor

Ambulance Quest naar Paastreffen met gehaakte eieren.

Verder nog een beetje aan de fiets geprutst. Met name mijn remmen remden niet goed. Walter, Jos en Arnold hebben allemaal geholpen. De achterrem doet het nu veel beter. De voorrem bleek uiteindelijk toch vettig te zijn. Maar toch bedankt, ik heb veel geleerd.

Jos had dus de taak van het avondeten op zich genomen, dank je wel Jos! Andijviestamppot, een nieuwe traditie is geboren! Grote hoeveelheden speklappen werden in blokken gehakt, in enorme pannen werd de andijvie door de aardappelbrij geroerd.

Hayco en Belle snijden spek

Jos is hard aan het werk, Maarten ziet dat het goed is.

En 's avonds was het natuurlijk weer beregezellig.

Eerste Paasdag

Het weer werd steeds beter. Vandaag de keuze uit de lange of de korte tocht. Dat werd dus de korte tocht. Ongeveer met 20 rijders op stap. Helaas is foto's maken vanaf een ligfiets moeilijker dan vanuit een velomobiel, maar ik heb er toch een aantal.

Met Toni voorop en Johann achteraan ging het langzaam meer zeker verder. Het was weer een mooie optocht. Je rijdt met zo'n groep bijna een beetje voor de bühne. Overal mensen die dit toch bijzonder vinden. En de omgeving is prachtig. Over smalle paadjes door het bos, licht glooiend en genieten van de zon.  Ik had van Belle nog een petje kunnen lenen, die was ik namelijk vergeten. De stop was bij Klein Zwitserland. Wel jammer dat er geen gemeenschappelijk lunchpunt was, zoals in andere jaren. 

Bij vertrek

 

René?

Adriaan

Prachtig door het bos 

Mieke en haar Quest met 3 staarten.

Theo met zijn Muziequest

Theo

Sjoerd in actie

Herman op zijn trike

Achter de achterrijder Johann

 

Lunchen! We hadden ons zo ingespannen.

Na de tocht heb ik eerst nog even gevoeld op de roeifiets van Marloes. Ik wilde meteen inklikken, maar dat was ten strengste verboden vanwege kans op vallen. Ik wil natuurlijk haar fiets niet beschadigen. Leuk om zo eens even gevoeld te hebben. Marloes gaf aan dat ik het maar eens in Middelburg moest proberen. Wie weet! Vervolgens ben ik gaan inpakken en heb ik uitgebreid van iedereen afscheid genomen. Ik denk dat ik er wel een half uur mee bezig ben geweest. Tot de volgende keer allemaal!!

Tenslotte nogmaals dank voor de organisatie! Eén persoon speciaal, vanaf nu heet hij TopRob!