A day at the races

Vandaag waren de jaarlijkse jachthonden wedstrijden in Sloten. Helaas kon ik er, vanwege mijn verjaardag, maar kort bij zijn, maar wel met veel plezier. Bij aankomst in het inschrijfkantoor werd ik luid toegezongen. Dan voel je je welkom. En dan wordt er natuurlijk uitgebreid gezwetst. De transponder opgehaald en weer verder gekletst. 'The usual suspects' zijn allemaal van de partij. De gokkantoren waren al vroeg geopend en iedereen kan een gokje wagen. Lange rijen stonden voor de ingang. En zoals we de afgelopen tijd meermaals hebben gezien, zitten de gokkantoren er nog wel eens naast. Bijvoorbeeld Daniel, hij was de huizenhoge favoriet, 1 euro inzet leverde bij winst van Daniel slechts twee euro op. Of hij gewonnen heeft weet ik niet, maar na ongeveer een kwartier liep zijn band leeg, precies voor de startlijn. Binnen een paar minuten rende hij totaal gefocust de baan weer op, bijna schade aanbrengend aan de velomobielen die stonden te wachten om ook aan hun uursrace te beginnen. En zo liep de mogelijke winst op. Zo kon je bij winst van Ymte 4,5 euro opstrijken. Je kon ook inzetten op 'De Bak', een degelijke Strada, die zich al meermalen heeft bewezen. Eén euro inzet leverde 500 euro op bij winst. Maar 'De degelijke Bak' zou niet winnen en zou één na laatste worden, maar wel eerste in zijn categorie: rode Zaanse Strada's. Zelfs eerste in de categorie Strada's, er reed namelijk geen enkele andere Strada mee. Sterven de Strada's uit op de races, net zoals de Alleweders?
Om 9 uur vertrokken de eerste jachthonden. Ze stoven omhoog tegen het viaduct. Sloten is een prachtig parcours, maar er zit wel een rottige bult in. Het asfalt is goed en de bochten zijn voor de meeste rijders te nemen zonder af te remmen. De eerste minuten zijn altijd verschrikkelijk. Je begint met het oprijden van het viaduct, pfff, het zweet barst mij uit. Meteen daarna het gas erop, ongeveer 43 à 44. Na 7 minuten heb ik het gevoel dat ik doodga. Ik moet er nog minimaal 53! Gewoon doorgaan, luister naar de muziek. Iedereen vliegt mij voorbij, wat gaan sommige rijders toch verschrikkelijk hard. Hoe kan dit? Ronde na ronde vliegt voorbij. Belle en Dave moedigen mij bijna elke ronde aan, dank jullie wel! De aanmoedigingen van Rob mis ik dit jaar. Vorig jaar moedigde hij mij elke keer dat hij mij inhaalde aan, erg motiverend. Deze keer had hij zijn handen vol aan de onfortuinlijke Bernard Böhler, die op zijn kant ging. Ronde na ronde ging voorbij over deze prachtige baan. Het leek veel gezelliger dan in Venray. Nog drie ronden, voor de zekerheid maar 4. En dan ben ik er, rustig uitrijden, met 38 kilometer per uur.
De uitslag vermeldde 40.33 kilometer in een uur, mmm, teleurstellend, 700 meter minder dan vorig jaar. Ik dacht sneller gereden te hebben. Jan Roelse vond het verschil met zijn gps ook erg groot en gaf dit door aan de organisatie. De afstanden werden gecorrigeerd. Mijn nieuwe afstand werd 41.58, een paar honderd meter meer dan vorig jaar. Yessss!
En voor iedereen die op mij ingezet had, ik heb 'Volle Bak' gereden, dus kom niet met mij bakkeleien over de gemiste inzet....