Oliebollentocht - terugreis

De terugreis was het toetje van de reis. Samen op tijd opstaan, de boel inpakken en ontbijten. De 'andere' Noord-Hollanders waren er ook nog en rond 9 uur gingen we op pad. Met de Top 2000 op de koptelefoon zou het vast een plezierige reis worden. We reden terug met zijn vijven, ook Johann uit Amersfoort had zich aangesloten en zou op een gegeven moment alleen verder gaan. Dat moment bleek al heel snel aangebroken. Na ongeveer 2 kilometer, net aan de overkant van de Waalbrug, op het ijzige stuk waar we een dag eerder waren omgedraaid, kreeg hij pech. De Quest, die de Verenigde Staten had doorkruist en de Baltic Sea Ride had volbracht, de Quest die afgelopen zomer Noorwegen nog onveilig had gemaakt viel stil. IJzig stil. Het achterwiel slingerde en de moer van de as bleek te missen.

Om onze eigen overleving zeker te stellen moesten wij hem achterlaten. Later hebben wij begrepen dat hij later toch weer verder kon en op weg was richting huis.  

Wij volgenden de Waaldijk tot aan Dodewaard en staken daar door naar de Nederrijn. Aan de overkant lag Rhenen.

Na een korte stop weer verder. Alles liep gesmeerd. Soms waren de wegen nog glibberig, maar ze waren over het algemeen goed te doen. Bij Amerongen met de pont naar de overkant en daar verder. Daar leek iets meer sneeuw te liggen en glooide de weg iets aan de voet van de Utrechtse Heuvelrug. De fietspaden waren niet altijd even best.

Bij Doorn nog even een koffie en taart stop gemaakt. Plein 6 opende de deuren toen wij voor de deur stonden. Daarna verder, langs de oostkant van Utrecht. Langzamerhand verminderde het geglibber. Bij Maarssen namen we afscheid van Victor. We kwamen op bekende wegen. Voor Erwin duurde de terugtocht iets te lang. Hij begon steeds meer last te krijgen van een oude knieblessure. In Aalsmeer moest er om die reden nog even drank worden ingeslagen om de pijn te verzachten.
Het laatste stuk vanaf Aalsmeerderbrug was ik op mijzelf en de Top 2000 aangewezen. Na 340 kilometer was ik weer thuis.
Heel voldaan, een fantastische tocht achter de rug!

Rest mij nog iedereen te bedanken die dit mooie evenement mogelijk hebben gemaakt. Natuurlijk een speciale dank naar Ellen en Hans van Elan.